Μερικά από τα βιβλία του 2011

Προφανώς δεν διάβασα όλα τα βιβλία που βγήκαν τη χρονιά που μας πέρασε και ούτε πιστεύω ότι όσα προτείνω σήμερα είναι οπωσδήποτε τα καλύτερα (λείπουν άλλωστε και όσα βγάλαμε στις βορειοδυτικές). Αλλά, τέλος πάντων, είναι οι προτάσεις μου, αν ψάχνετε για να διαβάσετε (ή να κάνετε δώρο) ένα καλό βιβλίο μες στο σαββατοκύριακο.

Θυμάμαι, Βασιλική Πέτσα (εκδ. Πόλις)

Η πρωτοεμφανιζόμενη Βασιλική Πέτσα προσθέτει μια ακόμα πολύ αξιόλογη νουβέλα στη συλλογή των εκδόσεων Πόλις. Αφήγηση σε δεύτερο πρόσωπο για μια ιστορία μικροψυχίας, μικρότητας και μισαλλοδοξίας. 

Το Ραντεβού της Θεσσαλονίκης, Νικολά Βερντάν (εκδ. Χαραμάδα, μτφ. Μαρίας Χρηστίδου)

Ο Ελληνοελβετός συγγραφέας ακολουθεί την πορεία ενός ξένου που διασχίζει τη βόρεια Ελλάδα για να ανακαλύψει τα ίχνη του εξαφανισμένου φίλου του. Χαμηλών τόνων νουβέλα με σπουδαία νοήματα και σπάνιας ομορφιάς αφήγηση.

Αρνητικό 13, Στέργια Κάββαλου και Μαίρη Γεωργίου (εκδ. Τετράγωνο)

Η Στέργια μας συστήθηκε με τη συλλογή διηγημάτων Αλτσχάιμερ Trance, τώρα έρχεται να ανταλλάξει δεκατρείς επιστολές με τη Μαίρη Γεωργίου για να μας αποδείξουν ότι η ζωή έχει πολλές πλευρές, όχι πάντα χαρούμενες.

Blue Monday, Nicci French (εκδ. Διόπτρα, μτφ. Ουρανία Τουτουντζή)

Δυνατό αστυνομικό θρίλερ, σχετικά με την εξαφάνιση ενός μικρού αγοριού στο Λονδίνο. Έντονα ψυχολογικά στοιχεία, αγωνία και ερωτήματα σχετικά με τα παιχνίδια που παίζει το μυαλό.

Παράνοια, Αναστασία Καλλιοντζή (εκδ. Διόπτρα)
Στη σύγχρονη Αθήνα της οικονομικής κρίσης και της κατάρρευσης, συναντιούνται δύο άνθρωποι που έχουν ξεκινήσει από δύο διαφορετικές άκρες του κόσμου. 

Οι δύο αδελφές από την Πράγα, Ζερόμ Γκαρσέν (εκδ. Πόλις, μτφ. Ρένη Παπαδάκη)
Ένας ποιοτικός συγγραφέας μπλέκει οικειοθελώς σε σκοτεινά λογοτεχνικά κυκλώματα. Η άνοδος και η πτώση.

Το κορίτσι της διπλανής πόρτας, Jack Ketchum (εκδ. Λογείον, μτφ. Νίκου Ρούσσου)
Ένα ακόμα δυνατό βιβλίο του Ketchum έρχεται να ταράξει τον αναγνώστη και να τον κάνει να σκέφτεται μια δεύτερη φορά πριν σβήσει το φως στο δωμάτιό του. Οι εκδόσεις Λογείον έχουν δημιουργήσει μια εξαιρετική σειρά τρόμου.

Το στοίχημα των ανθρώπων, Μιχάλης Σπέγγος (εκδ. Λιβάνη)
Ο καλός φίλος και εξαιρετικός συγγραφέας Μιχάλης, επιστρέφει με ένα από τα καλύτερα ελληνικά βιβλία επιστημονικής φαντασίας, θέτοντας σημαντικά ερωτήματα για το μέλλον της ανθρωπότητας.

The last hundred days, Patrick McGuiness (Seren, ξενόγλωσσο)
Υποψήφιο για Man Booker φέτος, το πολιτικό μυθιστόρημα του McGuiness διαδραματίζεται στη Ρουμανία, τις τελευταίες εκατό ημέρες του καθεστώτος Τσαουσέσκου. Διδακτικό βιβλίο που συνδυάζει την ιστορία με το χιούμορ.








Ακολουθούν ορισμένα βιβλία που ήθελα να διαβάσω, αλλά δεν μου δόθηκε ευκαιρία. Αλλά τα εμπιστεύομαι επειδή έχω ακούσει πολλά καλά λόγια, ώστε να σας τα προτείνω.

Limit, Φρανκ Σέτσινγκ (εκδ. Καστανιώτη, μτφ. Χαράλαμπου Καρβούνη)
Ο συγγραφέας του Σμήνους, επιστρέφει με ένα έπος επιστημονικής φαντασίας.

Ελευθερία, Jonathan Franzen (εκδ. Ωκεανίδα, μτφ. Ρένας Χατχούτ)
Το άκουσα -όπως και εσείς φαντάζομαι- από αμέτρητους ανθρώπους να το προτείνουν αυτό το καλοκαίρι, και το έχω πολύ ψηλά στη λίστα με τα αδιάβαστα. Νομίζω θα αποδειχθεί πολύ καλό.

Η ενοχή της αθωότητας, Ιωάννα Μπουραζοπούλου (εκδ. Καστανιώτη)
Είχα ακούσει τα καλύτερα και για το προηγούμενο βιβλίο της, το "Τι είδε η γυναίκα του Λωτ;". Με την Ενοχή της Αθωότητας η Μπουραζοπούλου κέρδισε ακόμα και  απαιτητικούς αναγνώστες που δηλώνουν ότι σπάνια διαβάζουν Έλληνες συγγραφείς.

Η άλωση της Κωνσταντίας, Γιάννης Μακριδάκης (εκδ. Εστία)
Νομίζω δεν θα έπρεπε να λείπει το καινούργιο βιβλίο του Γιάννη Μακριδάκη. Σίγουρα είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες συγγραφείς, κι ας ακούγεται υπερβολικό αυτό που λέω.

Για μια χούφτα βινύλια, Χίλντα Παπαδημητρίου (εκδ. Μεταίχμιο) 
Μουσική και λογοτεχνία, ένας από τους ομορφότερους συνδυασμούς, για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που επίσης συζητιέται πολύ.






Σίγουρα έχω ξεχάσει αρκετά βιβλία που μου άρεσαν και θα ήθελα να τα προτείνω, αλλά ο χρόνος (2012) πιέζει. Καλή χρονιά σε όλους με όμορφες και περισσότερες αναγνώσεις!

Είναι ακριβά τα βιβλία στην Ελλάδα;

Ίσως.

*Εντάξει, παραδέχομαι, έβαλα τον προβοκατόρικο τίτλο επειδή έχει ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση σε ιστολόγια για τις τιμές των βιβλίων στην Ελλάδα.
**Για να ενημερωθείτε κανονικά σας παραπέμπω στο αναλυτικό post της Αγιάτης Μπενάρδου, στο Don't ever read Me.

***Το πολύ χρηστικό βιβλίο της φωτογραφίας εξηγεί τα μυστικά του Ζεν για τις γάτες και είναι το πιο ακριβό του Amazon. Δεν θα σας κοστίσει πάνω από είκοσι εκατομμύρια δολάρια.

Σύγχρονα Αθηναϊκά Παραμύθια

Αυτό το Σάββατο και την Κυριακή,  στο Ίδρυμα Κακογιάννη παρουσιάζονται σύγχρονα παραμύθια νέων συγγραφέων, τα οποία έχουν γραφτεί για κάποια από τις περιοχές της Αθήνας. Από το χαρτί τα παραμύθια θα περάσουν στη σκηνή, ανάμεσα σε πολλές παράλληλες εκδηλώσεις που θα σας ψυχαγωγήσουν για ώρες.

Ανάμεσα στα παραμύθια είναι και "Το ίσως μαγικό μπαούλο", μια δική μου ιστορία που διαδραματίζεται στα Εξάρχεια και έχει να κάνει με το μπαούλο που βρίσκει στα σκουπίδια ένας ρακοσυλλέκτης.

Δείτε περισσότερες πληροφορίες και εδώ.

Κατάταξη λογοτεχνικών blogs

Κατάταξη Λογοτεχνικών Blogs, μέρος 4ο

Πέρασαν αρκετοί μήνες από την προηγούμενη σχετική ανάρτηση (Ιούνιος για την ακρίβεια) και τώρα που είναι ένα νεκρό βράδυ, είπα να καταρτίσω την τέταρτη λίστα με την κατάταξη των λογοτεχνικών ιστολογίων. Εναλλακτικά θα μπορούσα να απελπιστώ με τη γενικότερη κατάσταση, αλλά μάλλον δεν έχει νόημα.

Όπως έχω αναφέρει ξανά, η κατάταξη στηρίζεται στα στοιχεία της Alexa, μιας εταιρείας που καταγράφει στοιχεία επισκεψιμότητας για όλες τις σελίδες στο ίντερνετ. Αντιλαμβάνεστε ότι η "έρευνά" μου δεν είναι ακριβώς επιστημονική, είναι περισσότερο κάτι για να περάσει ευχάριστα η ώρα.

Όπως θα διαπιστώσετε έχουμε πολλές ενδιαφέρουσες ανακατατάξεις.

*οι αριθμοί μετά το όνομα του κάθε ιστολογίου αφορούν την κατάταξη μέσα σε όλο τον ιστό και είναι σε χιλιάδες

**οι αριθμοί στην παρένθεση αφορούν τη θέση του blog τους προηγούμενους μήνες- για παράδειγμα η Βιβλιολατρεία που τώρα βρίσκεται στην 9η θέση, στην προηγούμενη μέτρηση ήταν στην 17η θέση, στην πρό-προηγούμενη στην 3η και ακόμα παλιότερα στην 5η

1. (1 / 1 / 1). Ηλεκτρονικός Αναγνώστης 669
(τα πάντα για το ηλεκτρονικό βιβλίο και τις συσκευές ανάγνωσης)

2. (4 / - / -). Don't Ever Read Me 1.135
(παρουσιάσεις - σκέψεις)

3. (2 / - / 27). ΝΟ14ΜΕ 1.424

(παρουσιάσεις)

4. (3 / 15 / 15). Σελίδα για άλλες σελίδες 2.806
(εχμ, εδώ που είστε)

5. (12 / 16 / 13). Βιβλιοκαφέ 2.951
(κριτικές)

6. (16 / 18 / 12). Δημήτρης Μαμαλούκας 3.279
(συγγραφέας)

7. (9 / 27 / 25). Διαβάζοντας 3.322
(κριτικές από την Κατερίνα Μαλακατέ)

8. (13 / 4 / 6). Βιβλία και ξερό ψωμί 3.504
(σκέψεις και παρουσιάσεις)

9. (17 / 3 / 5). Βιβλιολατρεία 3.746
(νέα, παρουσιάσεις και διαγωνισμοί)

10. (6 / 7 / 19). Βορειοδυτικές Εκδόσεις 3.906
(κάτι εκδόσεις που βρήκα τυχαία στο ίντερνετ, αλλά φαίνονται καλές)

11. (14 / 19 / 21). Ficciones 4.046
(παρουσιάσεις - άρθρα από τον Βασίλειο Δρόλια)

12. (36 / 23 / 22). Μαρία Ξυλούρη, Δωμάτιο Πανικού 4.275
(συγγραφέας)

13. (22 / - / -) Του κόσμου τα βιβλία 4.396
(κριτικές από τον Λάκη Φουρουκλά)

14. (5 / 5 / 8). Πανδοχείο 4.517
(λογοτεχνία)

15. (10 / 20 / 16). Librofilo 4.632
(κριτικές)

16. (7 / 2 / 3). Λογοτεχνικά Επίκαιρα 4.952
(νέα - άρθρα)

17. (11 / 10 / 14). Αναγνώστρια 5.418
(κριτικές από την Κίκα Ολυμπίου)

18. (28 / 12 / 10). Δυτικός Άνεμος 5.723
(αναδημοσιεύσεις άρθρων και ειδήσεων)

19. (34 / - / 29). In someone else's dream 6.034
(Άρθρα και σκέψεις)

20. (19 / 28 / 28). Akamas 6.197
(νέα και παρουσιάσεις)

21. (8 / 26 / -). Δημήτρης Νίκου 6.717
(συγγραφέας)

22. (29 / 11 / 7). Ανάγνωση 7.256
(παρουσιάσεις)

23. (18 / 8 / -). Βακχικόν 7.263
(περιοδικό, επικαιρότητα)

24. (- / - / -). Δημήτρης Αθηνάκης 7.744

(ποιητής)

25. (23 / 17 / 11). Nautilus 7.850
(κριτικές)

26. (26 / 13 / -). Ebooks4Greeks 8.284
(δωρεάν ηλεκτρονικά βιβλία)

27. (25 / 30 / 30). Lou ...Read 8.742
(παρουσιάσεις)

28. (20 / 9 / 9). Αλέξης Σταμάτης 9.084
(συγγραφέας)

29. (15 / 6 / 4). Εντευκτήριο 9.088
(περιοδικό, επικαιρότητα)

30. (27 / 31 / 32). Γκόλεμ 9.993
(παρουσιάσεις)

31. (21 / 33 / 26). Βολτίτσες 10.443
(άρθρα και σκέψεις)

32. (35 / - / -). Ευρυδίκη Αμανατίδου 12.245
(συγγραφέας)

33. (- / - / -). Αναγνωστική αδεία 13.319

(παρουσιάσεις)

34. (30 / 14 / 17). Σύγχρονη Έκφραση 13.600
(το γνωστό βιβλιοπωλείο από τη Λιβαδειά)

35. (- / - / -). Αντιποίηση, Άννα Νιαράκη 14.560

(ποιήτρια)

36. (24 / 22 / -). Κώστας Μαυρουδής 14.794
(ποιητής)

37. (37 / - / -). Λογοτεχνικό Καφενείο 16.315
(ποίηση)

38. (38 / 25 / 18). Το ιστολόγιο του ΕΚΕΒΙ 16.416
(ουσιαστικά, το ιστολόγιο του εθνικού κέντρου βιβλίου)

39. (33 / 21 / 20). Ex Libris 19.227
(άρθρα)

40. (- / - / -). barouak 19.488

(παρουσιάσεις, συνεντεύξεις συγγραφέων)

41. (- / - / -). Σταυρούλα Σκαλίδη 21.371

(συγγραφέας)

42. (- / - / -). Το Παράθυρο 26.361

(περιοδικό ποίησης και άλλων αμαρτημάτων)

43. (32 / 29 / 23). Θεόδωρος Γρηγοριάδης, Χάρτες γραφής 27.093
(συγγραφέας)

------------------------------------------------------------------------------------------------

- (31 / 34 / -). Κύριος Καρπούζης no data
(συγγραφέας)

- (39 / 35 / -). Ευθυμία Δεσποτάκη, Διαβάζοντας το βιβλίο των συμβάντων no data
(συγγραφέας)

Προτάσεις για προσθήκη στη λίστα κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτες. Για να αναζητήσετε όλα τα λογοτεχνικά ιστολόγια που μπορεί να σας ενδιαφέρουν, ανατρέξτε στη σελίδα της Βιβλιοθήκης Σερρών.

Η εικόνα προέρχεται από το άρθρο της wikipedia για το βιβλίο.

Blue Monday - Nicci French

Η θερμοκρασία πέφτει και οι μέρες μοιάζουν να κλείνουν γύρω μας.

Χθες τελείωσα το Blue Monday, ένα πολύ καλό αστυνομικό, ψυχολογικό μυθιστόρημα των Nicci French*. Νομίζω είναι ό,τι καλύτερο για τις παγωμένες νύχτες που έχουμε μπροστά μας. Αν είστε τυχεροί και το διαβάζετε όσο έξω χιονίζει, τότε θα σας απορροφήσει και θα σας τρομάξει.

Δεν έχω χρόνο να γράψω περισσότερα, αλλά το συστήνω ανεπιφύλακτα. Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε και στην ατμοσφαιρική σελίδα του βιβλίου. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα σε προσεγμένη μετάφραση της Ουρανίας Τουτουντζή.

Διάβασα κι ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο στο Don't ever Read me, σχετικά με τα trailers που συνοδεύουν βιβλία του είδους. Αν έχετε κι εσείς σχετικές προτάσεις, είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτες.

*λογοτεχνικό ψευδώνυμο του ζευγαριού Nicci Gerrard και Sean French

Η Ματριόσκα ταξιδεύει στα Γιάννενα

Ευχαριστώ όλους τους φίλους για την παρουσία τους το Σάββατο στην Πάτρα, και φυσικά το βιβλιοπωλείο Discover για τη συνεχή στήριξη. Την Πέμπτη επιστρέφουμε μαζί με τη Ματριόσκα στα Γιάννενα. Φίλοι, γνωστοί και αναγνώστες θα μαζευτούμε στο θέατρο Πολυθέαμα, θα μιλήσουμε για το πώς φτιάχτηκε το βιβλίο, θα δείξουμε ένα μικρό φιλμάκι, θα διαβάσουμε ένα διήγημα και θα παίξουμε πολλή μουσική.

Φυσικά η είσοδος είναι ελεύθερη, σας περιμένουμε με ανυπομονησία!

Η Ματριόσκα ταξιδεύει στην Πάτρα

Αυτό το Σάββατο θα είμαστε ξανά στο αγαπημένο βιβλιοπωλείο Discover στην Πάτρα, για να παρουσιάσουμε μία ξύλινη κούκλα, τη Ματριόσκα. Το καινούργιο βιβλίο των βορειοδυτικών εκδόσεων είναι μια συλλογή διηγημάτων, φωτογραφιών και μουσικής.

Σας περιμένουμε το Σάββατο στις 6 μ.μ. για να μιλήσουμε για το βιβλίο, να ακούσουμε ζωντανά σε μια μίνι-συναυλία τα τραγούδια και τις μουσικές που έχουν γραφτεί αποκλειστικά για τη Ματριόσκα, και οπωσδήποτε να περάσουμε καλά. Η είσοδος φυσικά είναι ελεύθερη, και αν θέλετε μπορείτε να συντονιστείτε και με το event εδώ.

*περισσότερες πληροφορίες για τη Ματριόσκα διαβάστε και στη σελίδα του βιβλίου

ανακύκλωση βιβλίων στην Πρωτοπορία

Να μια πολύ καλή ιδέα. Πηγαίνοντας σε οποιοδήποτε κατάστημα της Πρωτοπορίας και δίνοντας ένα παλιό σας βιβλίο, κερδίζετε έκπτωση 10% στην αγορά ενός καινούργιου. Σημειώνω ότι αυτή η έκπτωση μετράει αθροιστικά με την έκπτωση 10% που ήδη κάνει η Πρωτοπορία στα βιβλία της.

Είναι ωραίο να προβάλλονται τέτοιες πρωτοβουλίες και νομίζω μου δίνει αφορμή για κάτι αντίστοιχο με τις βορειοδυτικές. Σκέφτομαι σε αναγνώστες από τα Γιάννενα που θα μας φέρνουν το βιβλίο που έχουν διαβάσει, να κάνουμε έκπτωση 50% στον επόμενο τίτλο μας που θέλουν να αγοράσουν. Ίσως το εφαρμόσω λίγο πριν τις γιορτές.

Πού θα βρείτε τα βιβλιοπωλεία της Πρωτοπορίας:

-Αθήνα, Γραβιάς 3-5

-Θεσσαλονίκη, Λ. Νίκης 3

-Πάτρα, Γεροκωστοπούλου 31-33

*αν ασχολείστε έστω και λίγο με λογοτεχνικά ιστολόγια, θα έχετε μάθει για την ανάρτηση του Don't ever read me, που ξεκίνησε μια μεγάλη συζήτηση για τις τιμές των βιβλίων

μετανοείτε

...Το τέλος του κόσμου είναι κοντά, και μαζί του οπωσδήποτε θα έρθει και το τέλος της λογοτεχνίας. Στις 17 του μηνός δημοσιεύθηκε ένα άρθρο στην Καθημερινή, που αναφέρει ότι η αγορά του βιβλίου βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο. Ισχύει από πολλές απόψεις.

Στο εξαιρετικό λογοτεχνικό ιστολόγιο Don't ever read Me, μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο, αλλά και την ενδιαφέρουσα συζήτηση που ακολουθεί στα σχόλια.

*το προϊόν της φωτογραφίας προέρχεται από εδώ

Κοράκι σε άλικο φόντο - Ελευθέριος Κεραμίδας

Το Κοράκι σε άλικο φόντο είναι ένα επίτευγμα για το ελληνικό φάνταζυ. Πολύ αξιόλογο βιβλίο που απευθύνεται στον απαιτητικό αναγνώστη, ανεξάρτητα από την προτίμησή του σε συγκεκριμένο είδος.

Σε έναν κόσμο που μοιάζει με τη βυζαντινή αυτοκρατορία, παράλληλες ιστορίες συνθέτουν ένα λογοτεχνικό μωσαϊκό χαρακτήρων και πλοκής. Δολοπλοκίες, μάχες, περιπέτεια, μυστήριο και αριστοτεχνικά ταιριαστή γλώσσα και αφήγηση για ένα μυθιστόρημα που τους προηγούμενους μήνες δεν έχω σταματήσει να προτείνω. Για μένα στέκει απόλυτα η σύγκριση με την Παγίδα των Αηδονιών της Λίαν Χερν.

Επειδή έχω την τύχη να γνωρίζω προσωπικά τον συγγραφέα και ξέρω πόσο ενδιαφέρον έχουν οι απόψεις του, τού ζήτησα να απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις. Με τον Λευτέρη συζητήσαμε όχι μόνο για το Κοράκι, αλλά και για τη γενικότερη κατάσταση στο χώρο των εκδόσεων, τις αναζητήσεις ενός πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα, το Game of Thrones και πολλά άλλα.

1) Είναι μια ερώτηση που φαντάζομαι την έχεις ξανακούσει. Γιατί φάνταζυ και όχι ιστορικό μυθιστόρημα; Ποιο βιβλίο του είδους θα πρότεινες σε κάποιον που δεν έχει διαβάσει ποτέ κάτι παρόμοιο;

Ο Steven Pressfield που έγραψε τις εξαίρετες και πολύ επιτυχημένες «Πύλες της Φωτιάς», ξεκινά ευχαριστώντας τον καθηγητή Ιστορίας που τον βοήθησε με την ιστορική ακρίβεια του έργου του. Εγώ δεν είχα τέτοιο βοηθό στη διάθεσή μου κι είμαι τελειομανής. Οπότε, φάνταζυ κι όχι ιστορικό από φόβο, θα έλεγα. Τη δουλειά που θέλει η κατασκευή ενός φανταστικού κόσμου δεν τη φοβόμουν. Τα λάθη που μπορούν να γίνουν σε ένα ιστορικό μυθιστόρημα όσο κι αν δουλέψεις, αν δεν είσαι ειδικός, αυτά τα φοβόμουν.

Καλά σημεία για να ξεκινήσει κανείς να διαβάζει φάνταζυ είναι το Game of Thrones του GRR Martin. Ο Martin χρησιμοποιεί το φανταστικό στοιχείο με μέτρο και γράφει καλά, κρατώντας το ενδιαφέρον. Βέβαια, δεν κάνουν όλα τα βιβλία για όλους τους αναγνώστες. Για μικρότερες ηλικίες ο «Άρχοντας των Δαχτυλιδιών» του Tolkien είναι μάλλον αναντικατάστατος, ενώ οι γυναίκες τείνουν να προτιμούν λιγότερο βίαια κείμενα και πιο ενδοσκοπικά, όπως η «Παγίδα των Αηδονιών» της Lian Hearn ή ο «Μάγος του Αρχιπελάγους» της Ursula Le Guin.

2) Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει ένας νέος συγγραφέας;

Συγγραφικά, την τεμπελιά και την ανικανότητα να κρίνει το ίδιο του το έργο. Αυτά μπορούν να τον κάνουν να κυνηγήσει την έκδοση ενώ η γραφή του δεν έχει ωριμάσει ακόμη και τα κείμενά του είναι αδούλευτα. Κι αν – πράγμα καθόλου απίθανο – κυκλοφορήσει το βιβλίο του, κατά πάσα πιθανότητα θα θεωρήσει πως δε χρειάζεται πλέον να βελτιωθεί άλλο.

Εκδοτικά, ειδικότερα για την Ελλάδα με την κρίση και την ατέρμονη υπερπροσφορά νέων τίτλων, ο νέος συγγραφέας θα δυσκολευτεί να πείσει εκδότες να επενδύσουν πάνω του και κινδυνεύει να περάσει εντελώς απαρατήρητος από τα ράφια πριν χαθεί στη λήθη.

3) Ποια είναι η συμβουλή που θα έδινες σε έναν συγγραφέα που στέλνει το χειρόγραφό του για πρώτη φορά σε έναν εκδοτικό οίκο;

Να το έχει δουλέψει κι αυτό και τη γραφή του όσο πιο πολύ μπορεί. Να ξέρει ότι είναι αρκετά καλό – όχι να το πιστεύει, να το ξέρει! Να επιλέξει σωστά τον οίκο, να είναι κάποιος με τον οποίο θέλει να συνεργαστεί, αλλά και μπορεί. Και να συντάξει οπωσδήποτε μια συνοδευτική επιστολή.

4) Στη χώρα μας η συγγραφή συνήθως είναι πάρεργο. Εσύ πώς τη συνδυάζεις με τη δουλειά σου;

Με δυσκολία, όσο περνάει ο καιρός κι αυξάνονται οι υποχρεώσεις. Συμβιβάστηκα όμως νωρίς με την ιδέα πως δε θα γίνω ποτέ συγγραφέας αποκλειστικής απασχόλησης. Ούτως ή άλλως, πιστεύω πως είναι απαραίτητο να είσαι σε επαφή με την κοινωνία για αντλείς περιεχόμενο για τα κείμενά σου. Υπάρχει και η λύση των παρασυγγραφικών επαγγελματικών δραστηριοτήτων για βιοπορισμό, όπως η αρθρογραφία κι η βιβλιοκριτική, αλλά δεν ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία μου.

Αν κάτι με στενοχωρεί στην όλη υπόθεση, είναι πως δε θα προλάβω να γράψω στη ζωή μου όσα βιβλία θα έγραφα αν ήμουν επαγγελματίας συγγραφέας. Κι όχι μόνο εγώ, βέβαια, αλλά σχεδόν όλοι όσοι υπηρετούν τα ελληνικά γράμματα. Μεγάλη απώλεια αυτό. Σίγουρα χάνονται και κάποια αριστουργήματα έτσι, δίχως να γραφτούν ποτέ.

5) Τρία από τα αγαπημένα σου βιβλία; Ποιο είναι το κοινό χαρακτηριστικό τους;

Η «Κύρου Ανάβαση» του Ξενοφώντα. Μπορεί να μην είναι φάνταζυ, αλλά είναι το κείμενο που με ενέπνευσε πιο πολύ απ’ όλα να γράψω για άθλους και κατορθώματα και τον θρίαμβο του ευέλικτου νου πίσω από το θρίαμβο των αλύγιστων όπλων. Το «Ηλεκτρικό Πρόβατο» του Dick μου θύμισε πως πίσω από το μυστήριο όλα τα ερωτήματα είναι ηθικά και πίσω από τη δράση όλες οι κρίσεις είναι υπαρξιακές. Κι ότι το σωστό δεν κρίνεται πλειοψηφικά. Οι «Έμποροι των Εθνών» του Παπαδιαμάντη έχουν τα πιο όμορφα ελληνικά που έχω διαβάσει ποτέ, την ιδέα πως κάθε σημαντικός χαρακτήρας είναι πρωταγωνιστής με τη δική του πορεία και μια άρνηση απέναντι στα εύκολα φινάλε.

Όλα τα βιβλία που αγαπώ διεύρυναν τους συγγραφικούς μου ορίζοντες και με έμαθαν τι μπορώ και τι επιθυμώ να γράψω και πώς.

6) Το Κοράκι έχει εκπληκτικό εξώφυλλο. Πόσο ρόλο πιστεύεις ότι παίζει αυτό σε ένα βιβλίο;

Για να πειστεί ένας πιθανός αναγνώστης να αγοράσει το βιβλίο σου, εκτός κι αν έχει πάει ειδικά γι’ αυτό στο βιβλιοπωλείο, πρέπει να τον κερδίσεις με την περίληψη στο οπισθόφυλλο και πιθανώς με τη γραφή σου, αν κάνει τον κόπο να ρίξει μια ματιά σε τυχαία σελίδα. Αυτά είναι στον έλεγχό σου, τα πετυχαίνεις με το σπαθί σου αν μπορείς, Αλλά πρώτα πρέπει ο πιθανός αναγνώστης να σηκώσει το βιβλίο σου από το ράφι και να το κοιτάξει καλύτερα, να του δώσει μια ευκαιρία. Μπορεί να του τραβήξει την προσοχή ο τίτλος, μπορεί να έχει ακούσει κάτι και να το αναγνωρίσει, αλλά το πιο πιθανό είναι το μάτι του πέσει απλά στο δικό σου εξώφυλλο ανάμεσα σε όλα τα άλλα. Με λίγα λόγια, ένα καλό εξώφυλλο είναι απαραίτητο όταν δε σε ξέρει κανείς. Εγώ στάθηκα πολύ τυχερός που ο Γιώργο Ναζλής δούλεψε με μεράκι για το «Κοράκι» και νομίζω τελικά πως στο θέμα εξώφυλλο αξίζει να πατήσει πόδι ο νέος συγγραφέας, περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο.

7) Μια ερώτηση που θα ήθελες να σου κάνουν; (μαζί με την απάντησή της)

Νομίζω ότι θα ήθελα να με ρωτήσουν κάτι που να δείχνει πως έπιασαν τις αντιστοιχίες ανάμεσα στο βιβλίο και σε κάποιες ιστορικές συγκυρίες (όχι συγκεκριμένα πρόσωπα ή γεγονότα) ή σε λαογραφικά στοιχεία. Ας πούμε, αν ο Γεώταυρος βασίζεται στον θεσσαλικό μύθο του Ήταυρου (η απάντηση είναι πως προσπάθησα να φανταστώ τι πλάσμα θα μπορούσε να είναι ο Ήταυρος αν τον έβλεπε κανείς και μου ήρθε κάτι που θύμιζε πολύ τους ταύρους του Ήφαιστου από την Αργοναυτική Εκστρατεία). Δεν αντέγραψα κάτι αυτούσιο πουθενά, ούτε τόνισα τις σκόρπιες αναφορές έτσι που να ξεχωρίζουν και να ενοχλούν όσους δεν έχουν σχετικές γνώσεις. Αλλά θα μου άρεσε να τις αποκρυπτογραφήσει κανείς, έτσι σαν κλείσιμο του ματιού.

Ή να με ρωτήσουν κάτι που να δείχνει πως διάβασαν τα κείμενα που ανεβάζω στο ιστολόγιό μου.

8) Υπάρχουν υποδεέστερα είδη λογοτεχνίας;

Ο συγγραφέας Επιστημονικής Φαντασίας Theodore Sturgeon είχε πει πως όλα τα πράγματα είναι κατά 90% σκουπίδια. Αν πάρεις μεγαθήρια της παγκόσμιας λογοτεχνίας που δεν ανήκουν πραγματικά σε κανένα είδος και τα συγκρίνεις με ανθρώπους που έγραφαν/γράφουν φαντασία ή αστυνομικό «με το κομμάτι» , λογικό δεν είναι η φαντασία ή το αστυνομικό να φανεί λίγο; Και το αντίστροφο, φυσικά. Λίγοι καλοί, κάμποσοι μέτριοι και πολλοί κακοί συγγραφείς υπάρχουν κάθε είδους και σε κάθε είδος.

Κατά τα άλλα, παγκοσμίως η λογοτεχνία χωρίζεται σε δυο μεγάλες κατηγορίες, τη λογοτεχνία «με συμβάσεις» (genre στα αγγλικά, η λογοτεχνία που χωρίζεται σε είδη και το καθένα υπακούει σε πρότυπα και αρχέτυπα, π.χ. αστυνομικό, ΕΦ, άρλεκιν, γουέστερν) και τη «σοβαρή» λογοτεχνία (mainstream στα αγγλικά). Επέλεξα τον όρο «σοβαρή» ακριβώς για να δείξω ότι παντού υπάρχει μια ρετσινιά απέναντι στη λογοτεχνία με συμβάσεις, ότι είναι τυποποιημένη, φτηνιάρικη, επιφανειακή και άλλα. Το αστυνομικό έχει αρχίζει να ξεχωρίζει από τα άλλα σχετικά είδη και να γίνεται αποδεκτό, ακόμη και στην Ελλάδα. Πράγμα που σημαίνει ότι θεωρητικά το ίδιο μπορεί να συμβεί και με τους άλλους φτωχούς συγγενείς.

Κι αν μου επιτρέπεις μια παρατήρηση για την εγχώρια αγορά, το δέχομαι αν κάποιος πει πως δε θέλει να διαβάζει για δράκους ή βρικόλακες ή εξωγήινους. Υπάρχει και το λεγόμενο suspension of disbelief, το πόσο μπορεί ο αναγνώστης να πιστέψει αυτά που του σερβίρεις και να τα ταυτιστεί. Αλλά να μου πει κανείς ότι δεν του κάνω γιατί γράφω τα ίδια και τα ίδια με χίλιους άλλους όπως ο Τόλκιεν και να με ρωτήσει τι προσφέρω λογοτεχνικά; Θα γελάσω. Και θα τον προτρέψω να πάει να πάει να διαβάσει κανένα πρωτότυπο βιβλίο με Σμύρνη, Εμφύλιο ή την πρόσφατη μόδα της Τουρκοφιλίας, το οποίο θα περιστρέφεται γύρω από κάποιο ζευγάρι ή κάποια οικογένεια που χωρίζεται βιαίως και «βιώνει μια μοίρα που αντικατοπτρίζει τις περιπέτειες της σύγχρονης Ελλάδας».

9) Τους τελευταίους μήνες το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού για το φάνταζυ ανανεώθηκε με την προβολή στην τηλεόραση της μεταφοράς του βιβλίου του Martin, Game of Thrones. Ποια η γνώμη σου για τη σειρά;

Όταν προβλήθηκαν τα πρώτα επεισόδια, ξεκίνησαν και οι γκρίνιες για τις διαφορές σειράς-βιβλίου. Εγώ έκανα υπομονή και συνολικά κρίνω πως οι περισσότερες αλλαγές ήταν απαραίτητες η εικόνα δε μπορεί να χωρέσει όλη την πληροφορία που περιέχεται σε ένα τεράστιο κείμενο, όσα επεισόδια κι αν κάνεις. Ούτε μπορεί ο θεατής να απορροφήσει με τον ίδιο ρυθμό όπως ο αναγνώστης. Κάποια πράγματα πρέπει να κοπούν κι άλλα να μπουν με διαφορετική σειρά. Με χαροποίησε πάντως που φρόντισαν να ομαλοποιήσουν κάποια προβληματικά σημεία του βιβλίου. Αυτό δείχνει ότι ο συγγραφέας – που αναμίχθηκε ενεργά στη δημιουργία της σειράς – δεν κωφεύει στις κριτικές. Ορισμένες διαφοροποιήσεις από το κείμενο (όπως οι προσθήκες ερωτικών σκηνών) έχουν βέβαια καθαρά εμπορικούς σκοπούς, αλλά μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας. Και πλούσια παραγωγή και να απευθύνεται μόνο στους φανατικούς της φαντασίας; Δε γίνεται.

Συνολικά είμαι πολύ ικανοποιημένος και παρακολούθησα τον πρώτο κύκλο με ευχαρίστηση. Περιμένω τον δεύτερο πώς και πώς. Αλλά δε συμφωνώ με όσους μιλάνε για την καλύτερη σειρά της δεκαετίας ή ακόμα παραπάνω. Η σκηνοθεσία, ας πούμε, είναι εντελώς ανέμπνευστη. Ούτε πιστεύω πως θα δημιουργηθεί σχετική τάση στις τηλεοπτικές σειρές – εκτός αν είναι για πολύ πιο πρόχειρά πράγματα τύπου Xena. Κι αν η σειρά έχει εκτοξεύσει τις πωλήσεις των βιβλίων του Martin, κρατάω πολύ μικρό καλάθι για το αν αυτό θα βοηθήσει συνολικά το φάνταζυ στην Ελλάδα, ειδικά το εγχώριο φάνταζυ.

10) Τι περιμένουμε στο μέλλον από εσένα συγγραφικά;

Σίγουρα, να τελειώσω τους Γιους της Στάχτης. Αλλά μου αρέσουν κι άλλα είδη εκτός από το φάνταζυ, εντός και εκτός της λογοτεχνίας του φανταστικού. Θέλω να τα δοκιμάσω, ίσως και να τα συνδυάσω. Ιδέες πολλές, χρόνος λίγος. Άνευ απροόπτου, θα κάνω κάτι όταν θα έχω τελειώσει το τρίτο βιβλίο των Γιων και πριν ξεκινήσω το τέταρτο. Όχι όμως νωρίτερα.

11) Είναι ανεξερεύνητη εποχή το Βυζάντιο για την ελληνική λογοτεχνία; Πιστεύεις ότι θα μπορούσαμε να εξάγουμε βιβλία με θέμα αυτή την εποχή;

Η σχέση των σύγχρονων Ελλήνων με το Βυζάντιο είναι αμφίθυμη. Άλλοι θαυμάζουν μια εξωραϊσμένη εικόνα του, άλλοι απεχθάνονται μια εικόνα του από την οποία έχει αφαιρεθεί κάθε θετικό στοιχείο. Ούτε οι μεν, ούτε οι δε το γνωρίζουν τελικά. Και στη λογοτεχνία εμφανίζεται συνήθως με μια από τις δυο αυτές διαστάσεις. Αν θες να διαβάσεις για χλιδές, πορφύρες και μεγάλη πίστη στο Θεό ή για ραδιουργίες και για παπάδες που γκρεμίζουν αρχαία μνημεία από το πρωί μέχρι το βράδυ, έχουμε κι απ’ τα δύο αρκετά. Αλλά το πραγματικό Βυζάντιο είναι σχεδόν ανεξερεύνητη περιοχή λογοτεχνικά.

Σίγουρα έχει γίνει πιο δημοφιλές στο εξωτερικό πρόσφατα απ’ όσο ήταν για πολλές δεκαετίες, στα πλαίσια του ολοένα αυξανόμενου ενδιαφέροντος για το άγνωστο και το εξωτικό. Μόδα δεν είναι, αλλά θα μπορούσε και να γίνει κατά τη γνώμη μου. Η εξαγωγή ελληνικών βιβλίων είναι ακανθώδες ζήτημα. Τη στιγμή που είμαστε πρώτοι σε μεταφράσεις προς τη γλώσσα μας, είμαστε τελευταίοι σε μεταφράσεις από αυτήν προς άλλες (στην Ευρωπαϊκή Ένωση). Δε νομίζω πως φταίνε τα θέματα τόσο (αν και υπάρχει μια τάση στη «σοβαρή» λογοτεχνία να γράφονται πράγματα που αφορούν μόνο τους Έλληνες και να τα προσεγγίζει ο συγγραφέας έτσι που μόνο ο Έλληνας θα μπορεί να τα καταλάβει, εφόσον ήδη γνωρίζει καταστάσεις). Μεγαλύτερο πρόβλημα θεωρώ το χαμηλό μέσο επίπεδο γραφής που δε μπορεί να σταθεί δίπλα στα ξένα ευπώλητα. Υπάρχουν, βέβαια, εξαιρέσεις, όπως ο Καλπούζος. Αλλά οι περισσότεροι δήθεν μάστορες του λόγου είναι απλά αξιοπρεπείς κι ευφυολόγοι.

Για να μην ξεφεύγω από το θέμα, αν είχαμε λογοτεχνικές εξαγωγές, το Βυζάντιο θα ήταν από τα πιο δημοφιλή θέματα μάλλον. Γιατί είναι κάτι νέο που (μπορούμε να) το κατέχουμε καλύτερα από τους ξένους. Ενώ η κλασική αρχαιότητα, ας πούμε, δε στερείται ειδικών σε καμία χώρα κι η λογοτεχνία έχει ήδη ασχοληθεί επαρκώς μαζί της. Ειδικά στο χώρο του φάνταζυ, όπου η πρωτοτυπία αποτελεί σχεδόν αυτοσκοπό, τα πράγματα είναι ακόμη πιο θετικά. Όπως έχουν γίνει περισσότεροι οι μορφωμένοι κι οι διαβασμένοι συγγραφείς φάνταζυ, έτσι έχουν αυξηθεί κι οι βυζαντινές αποχρώσεις στους φανταστικούς κόσμους. Ο Turtledove που είναι καθηγητής βυζαντινής ιστορίας, έχει στηρίξει μια ολόκληρη σειρά βιβλίων (Videssos) στις γνώσεις του. Ο πολύς Steven Erikson που είναι αρχαιολόγος, έχει δηλώσει πως εμπνεύστηκε και από το Βυζάντιο για τη φοβερά ευπώλητη δεκαλογία του. Κι ο επίκαιρος Martin στο Clash of Kings που μόλις τελείωσα, βασίζει την πόλη Qarth στην Κωνσταντινούπολη, ενώ στην πολιορκία του King’s Landing περιγράφει Υγρό Πυρ και μια αλυσίδα που φράζει τον κόλπο. Αν αυτά πουλάνε έξω ούτως ή άλλως, θα πουλάνε υποθέτω και μεταφρασμένα από τα ελληνικά.

*Το Κοράκι σε άλικο φόντο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη και είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς "Οι γιοι της Στάχτης". Τον Λευτέρη μπορείτε να τον συναντήσετε στο ιστολόγιο του βιβλίου και στο ελληνικό φόρουμ φαντασίας, το sff.gr

τα ουγγρικά ψάρια - παρουσίαση στα Γιάννενα

Σε μία εβδομάδα ακριβώς, παρουσιάζω στα Γιάννενα τα ουγγρικά ψάρια. Ελπίζω να μαζευτούμε ωραία παρέα και να περάσουμε καλά. Όσοι γνωρίζουν έστω και λίγα για το βιβλίο μπορούν να φανταστούν ότι σίγουρα θα διασκεδάσουμε.

Υπόσχομαι ότι στην παρουσίαση θα μάθουμε πολλά για την επιστροφή στη δραχμή, για τις κονσέρβες χταπόδι, το Έγκλημα και Τιμωρία, τον Γενάντι Λιτόφτσκενκο και τα ΠΑΣ.

Εδώ και το event για να είμαστε συντονισμένοι.

Το στοίχημα των ανθρώπων - Μιχάλης Σπέγγος / παρουσίαση στα Γιάννενα

Ο εξαιρετικός φίλος και συγγραφέας Μιχάλης Σπέγγος, θα παρουσιάσει το νέο του βιβλίο αύριο Δευτέρα 10 Οκτωβρίου, στις 8 μ.μ., στην Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών (Παρασκευοπούλου 4, Ιωάννινα). Για το Στοίχημα των Ανθρώπων θα μιλήσουν ο κ. Γιώργος Δουατζής, ποιητής, ο κ. Παναγιώτης Νούτσος, καθηγητής Φιλοσοφίας, και ο κ. Κώστας Φουντάς, καθηγητής Πυρηνικής Φυσικής. Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσουν οι ηθοποιοί Ελένη Ζιώγα και Δανάη Τζήμα. Τη συζήτηση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Φιλήμων Καραμήτσος.

Αν βρίσκεστε στην πόλη μας, αξίζει να έρθετε στην εκδήλωση και να γνωρίσετε ένα ακόμα πολύ καλό βιβλίο του Μιχάλη. Το στοίχημα των Ανθρώπων θίγει ζητήματα για την πορεία του ανθρώπου και απευθύνεται στον απαιτητικό αναγνώστη, αλλά περισσότερα για το βιβλίο θα γράψω σε μία από τις επόμενες αναρτήσεις.

Ωριμότης Μηδέν, Μόλις ξύπνησα, Muzine Stock - DJ Set & Party!

Όλα τα παραπάνω, αύριο Παρασκευή στις 8 το βράδυ στο Barhelona (Εμ. Μπενάκη 42, Αθήνα). Ο Νεκτάριος Λαμπρόπουλος είναι ο εκδότης της Χαραμάδας, του εκπληκτικού μουσικού περιοδικού Muzine και καλός φίλος. Όσοι είστε αναγνώστες των Σελίδων θα τον έχετε γνωρίσει και από τις μουσικές εκπομπές που κάνει μέσω του blog του, το Μόλις Ξύπνησα.

Αύριο, με ευκαιρία την έκδοση του βιβλίου "Ωριμότης Μηδέν", θα σας περιμένει στο Barhelona για καλή λογοτεχνική παρέα και ξεχωριστή μουσική. Το Ωριμότης Μηδέν είναι μια συλλογή πολύ όμορφων ποιημάτων και μικρών κειμένων, που κυκλοφόρησε σε λίγα αντίτυπα και νομίζω ότι ήμουν ο πρώτος που το απέκτησε. (εδώ και η παρουσίαση που έκανε στο paraskinio.gr ο συγγραφέας Δημήτρης Νίκου)

Βρείτε το σχετικό event στο facebook για το πάρτι και αναζητήστε περισσότερα καλά βιβλία από τη Χαραμάδα, όπως αυτά που έχω κατά καιρούς προτείνει: Το ραντεβού της Θεσσαλονίκης, Δι άρλεκιν πάροντι, 100 μέτρα κάτω από το γέλιο.

Κάτι μου θυμίζεις εσύ. Τίνος είσαι;

Πριν από μερικές εβδομάδες είχα κάνει μια ανάλογη ανάρτηση για το "Κάπου περνούσε μια φωνή" και το "Κορίτσι που σε λένε Φίνι", δύο βιβλία που έμοιαζαν σαν δύο σταγόνες νερό. Επιστρέφω με ένα ακόμα παράδειγμα λογοτεχνικής ταυτοπροσωπίας.

Ειλικρινά, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι οι γραφίστες ενός μεγάλου εκδοτικού οίκου -ή έστω κάποιος υπεύθυνος- δεν σκέφτηκαν ότι κάπου έχουν ξαναδεί την εικόνα που βλέπετε στα αριστερά. Απ' ό,τι φαίνεται η έμπνευση που είχαν για το εξώφυλλο του "Πειρασμού" της Χαλίτ Ζιγιά Ουσακλιγκίλ (έτσι ονομάζεται, δεν είναι αστείο), ήταν να συνδυάσουν δύο όμορφα εξώφυλλα που είχαν χρησιμοποιηθεί πριν τρία χρόνια σε δύο από τα πασίγνωστα βιβλία της τετραλογίας του Λυκόφωτος. Ο Πειρασμός κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες.

Ματριόσκα, Ελ Ρόι

Μια πρώτη ανάγνωση για το έκτο βιβλίο των βορειοδυτικών εκδόσεων, που θα κυκλοφορήσει στα τέλη Οκτωβρίου. Η μυστηριώδης "Ματριόσκα" του Ελ Ρόι, είναι ένα πολυσυλλεκτικό μείγμα διηγημάτων, φωτογραφίας και μουσικής. Την πολύ όμορφη σελίδα του βιβλίου έχει επιμεληθεί ο φωτογράφος του εγχειρήματος, Elios. Εκεί μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για τη Ματριόσκα και να ακούσετε την εξαιρετική μουσική που τη συνοδεύει.

ΝΤΟΥέΝΤΕ, ένα ξεχωριστό περιοδικό

Το περιοδικό πολιτισμού ΝΤΟΥέΝΤΕ είναι από τις δουλειές που αξίζει να προβάλλονται. Μ' αρέσει πολύ και σε επίπεδο γραφής, αλλά και σε σχέση με την αισθητική του αντίληψη. Αντιγράφω από το δελτίο τύπου που προαναγγέλλει την κυκλοφορία του 5ου τεύχους:

Το ΝΤΟΥέΝΤΕ είναι ένα νέο διαδικτυακό πολιτιστικό περιοδικό. Οι άνθρωποι που το πλαισιώνουν -στην πλειοψηφίατους νέοι δημιουργοί- (συγγραφείς, ποιητές, ηθοποιοί, φωτογράφοι) επιχειρούν να καταθέσουν μια νέα και φρέσκιαπρόταση.Το ΝΤΟΥέΝΤΕ διαβάζει βιβλία, ακούει μουσικές, προτείνει «αποδράσεις», πάει θέατρο, αφουγκράζεται και περιγράφει.

Θα ήταν χαρά μας να αφιερώσετε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας και να το ξεφυλλίσετε. Το 5ο τεύχος κυκλοφορείδιαδικτυακά το Σάββατο 1 Οκτωβρίου.

Ιστότοπος: http://duendemagazine.gr/

E-mail: info@duendemagazine.gr

Facebook: http://www.facebook.com/duendemagazine

Twitter: http://twitter.com/#!/duendemagazine

Στη διάθεση σας για οποιαδήποτε περαιτέρω επικοινωνία/συνεργασία.

Φιλικά, Εκ μέρους της ομάδας του ΝΤΟΥέΝΤΕ,

Μαίρη Κλιγκάτση, Υπεύθυνη Έκδοσης / Αρχισυνταξίας klmairi@gmail.com

πώς να περάσετε τον έλεγχο αεροδρομίων κουβαλώντας ένα όπλο μαζί σας

Όχι, δεν πρόκειται για οδηγό τέλεσης αξιόποινων πράξεων. Ο Γιάννης από το πολύ αξιόλογο blog ΝΟ14ΜΕ έκανε ένα ταξίδι με τα ουγγρικά ψαριά, έγραψε τις εντυπώσεις του και σήμερα τις αναδημοσιεύω. Η φράση που σημείωσε είναι από τις πιο επίκαιρες των ημερών (δυστυχώς): "Μετανοείτε! Το τέλος ακίνητης περιουσίας είναι κοντά."

Αξίζει να επισκεφθείτε το NO14ME όχι μόνο για να αλιεύσετε ουγγρικά ψάρια, αλλά και για να διαβάσετε τις παλιότερες αναρτήσεις και να το κρατήσετε στους σελιδοδείκτες σας. Ένα κεφάλαιο από το βιβλίο όπου μπορείτε να ανατρέξετε για συμβουλές σε περίπτωση χρεωκοπίας, μπορείτε να διαβάσετε και στη σελίδα των βορειοδυτικών εκδόσεων.



Καθώς περνούν τα χρόνια, και συνεχίζω σε σταθερούς ρυθμούς να ταξιδεύω με αεροπλάνο, συνειδητοποιώ το ψέμα που κρύβεται πίσω από την διάρκεια του ταξιδιού. Παλιότερα συμμεριζόμουν και εγώ την άποψη ότι για παράδειγμα η Ρώμη απέχει από την Αθήνα δύο ώρες, σίγουρα θα έπαιζε ρόλο η χαρά και η προσμονή για το ταξίδι με αποτέλεσμα ο χρόνος να φαντάζει σχετικός. Και μπορεί η χαρά και η προσμονή ακόμα να υπάρχουν όμως ο χρόνος σαν να διαστέλεται. Ναι, η Ρώμη απέχει από την Αθήνα δύο ώρες αλλά από την στιγμή που θα ακούσεις τα σχετικά με τα μέτρα ασφάλειας και διάσωσης έως την στιγμή που θα σου ζητήσουν ευγενικά να παραμείνεις καθιστός μέχρι να ανοίξουν οι πόρτες (άσχετα που κανείς δεν το τηρεί και συνήθως βάζω στοίχημα για τον πρωταθλητή). Όντως το παραπάνω διάστημα είναι συνήθως δύο ώρες αν όλα πάνε καλά. Ο ταξιδιώτης όμως δεν απέχει δύο ώρες από την Ρώμη, απέχει περισσότερο, η διαδρομή μέχρι το αεροδρόμιο, ο χρόνος που απαιτείται για check in κλπ. Είναι περισσότερο μια διαπίστωση το παραπάνω παρά ένα παράπονο καθώς έχω (ακόμα) την επίγνωση πως το αεροπλάνο μπορεί να σε πάει σε μέρη που μάλλον δύσκολα θα πήγαινες αλλιώς, απλώς από τον ρεαλισμό ως την αποθέωση υπάρχει δρόμος.

Όλες αυτές οι ώρες αποτελούν μια θαυμάσια ευκαιρία για διάβασμα.

Πριν λίγες εβδομάδες μια ευχάριστη έκπληξη με περίμενε στα εισερχόμενα του ηλεκτρονικού μου ταχυδρομείου. Ο Γιάννης Πλιώτας, ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από τις Βορειοδυτικές εκδόσεις, μου έστειλε mail μέσω του οποίου μου εξέφραζε την επιθυμία του να μου στείλει δύο βιβλία των εκδόσεων του! Μετά τις απαραίτητες συνεννοήσεις και το πέρας κάποιων ημερών το δέμα έφτασε στην πόρτα μου. Τότε οι μέρες μου ήταν γεμάτες από την παρουσία του Δόκτωρ Ζιβάγκο, την στιγμή όμως που έφτιαχνα την βαλίτσα ήξερα ποιό θα ήταν ένα από τα βιβλία που θα κουβάλαγα μαζί μου.

Πολύ καλή επιλογή για ταξίδι τα "Ουγγρικά ψάρια". Η πρόζα για μένα έχει δύο χαρακτηριστικά, πρώτο είναι ότι στην μητρική σου γλώσσα έχει μεγαλύτερη επίδραση, δύσκολο το έργο του μεταφραστή, καθώς τα λογοπαίγνια και η επικαιρότητα παραμονεύουν, δεύτερο χαρακτηριστικό είναι η λεπτή γραμμή που χωρίζει τον έξυπνο συγγραφέα από τον εξυπνάκια, με αρκετούς έχω διαφωνήσει γύρω από το έργο του Λένου Χρηστίδη για παράδειγμα ενώ με περισσότερους έχω συμφωνήσει, εμένα πάντως ούτε ο Γιάννης ούτε ο Λένος δε μου φαίνονται εξυπνάκηδες.

" Μετανοείτε. Το τέλος ακίνητης περιουσίας πλησιάζει."

Η ανάγνωση διήρκεσε όσο και το ταξίδι σχεδόν, αν και δυστυχώς ανά τακτά χρονικά διαστήματα αναγκαζόμουν να αφήσω την ανάγνωση λόγω θορύβου, μετακίνησης, ελέγχου, επιβίβασης και αποβίβασης.

Η παραπάνω χρήση του όρου πρόζα για κανέναν λόγο δεν σημαίνει την απουσία πλοκής. Πρωταγωνιστής της ιστορίας ο συγγραφέας που ξαφνικά βρίσκεται μπλεγμένος σε μια παράξενη υπόθεση. Ένας φίλος από τα παλιά ανακάλυψε κάτι που δεν έπρεπε και τώρα κάποιοι τον κυνηγούν...

Το ξέρω πως θα μπορούσα να γράψω περισσότερα σχετικά με την υπόθεση, αλλά νιώθω πως δεν πρέπει.

Απλά θα ήθελα να δώσω μια συμβουλή: μην διαβάσετε το βιβλίο αυτό αν δεν έχετε δει την ταινία "Η 6η αίσθηση" και σκοπεύετε να το κάνετε κάποια στιγμή στο μέλλον.

Τα περασμένα Χριστούγεννα διάβασα το 1.οοο.οοο στιγμές του Μιχάλη Φουντουκλή. Σε εκείνη την ανάρτηση είχα αναφερθεί στο πως αντιλαμβάνονται οι Βορειοδυτικές εκδόσεις τα πνευματικά δικαιώματα. Μια σειρά από ελευθερίες στην θέση των απαγορεύσεων. Δεν ξέρω αν κάπου εκεί κρύβεται κάποιο μάρκετινγκ τρικ και δεν με νοιάζει.


υ.γ. Τώρα που έχω το βιβλίο δίπλα μου συνειδητοποιώ πως πέρασα από τόσους ελέγχους αεροδρομίων έχοντας στην κατοχή μου ένα βιβλίο που έχει στο εξώφυλλό του ένα καλάσνικοφ...

Logicomix στο App Store

Πολλές φήμες για χρεωκοπία κυκλοφορούν (σύμφωνα με τις αξιόπιστες ειδήσεις του STAR), αλλά για την ώρα νομίζω καλό είναι να τις αγνοήσουμε. Με αφορμή την κυκλοφορία του application για το Logicomix, επαναλαμβάνω μία παλιότερα ανάρτηση μου για το καλύτερο ελληνικό κόμικ. Περισσότερα για την εφαρμογή που μπορείτε να κατεβάσετε στο tablet και στο smartphone σας θα διαβάσετε στο σχετικό άρθρο του Ηλεκτρονικού Αναγνώστη- εγώ σημειώνω την πολύ ελκυστική τιμή που αποφάσισε ο Ίκαρος. Για το περιεχόμενο διαβάστε όσα ακολουθούν. Εγώ, έχοντας το πλεονέκτημα του χρόνου που μεσολάβησε από την ανάγνωσή του, έχω πλέον κατατάξει το Logicomix όχι απλώς στα αγαπημένα μου βιβλία, αλλά και στα σημαντικότερα έργα που έχω διαβάσει.

22 Ιανουαρίου 2009- Logicomix

Νομίζω έχουμε μιλήσει και μια από τις προηγούμενες εβδομάδες για το «LOGICOMIX», αλλά θεωρώ ότι αξίζει να το παρουσιάσουμε ξανά αναλυτικά μέσα απ’ τις «σελίδες για άλλες σελίδες», γιατί πραγματικά είναι ένα έργο που πρέπει να διαβαστεί, στο βαθμό που μπορεί να τεθεί «πρέπει» στα όσα αφιερώνει ο καθένας χρόνο για να διαβάσει.

Το «LOGICOMIX» είναι συγκεκριμένα ο καρπός της προσπάθειας μιας ομάδας μαθηματικών και καλλιτεχνών με όραμα, έμπνευση και ιδέες, την οποία συντόνισε η ψυχή της προσπάθειας, ο Απόστολος Δοξιάδης. Θυμίζω ότι ο λογοτέχνης και μαθηματικός κύριος Δοξιάδης, με το μεταφρασμένο σε ούτε λίγο, ούτε πολύ τριάντα γλώσσες βιβλίο του «Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ», καθιέρωσε παγκοσμίως τον όρο «μαθηματική λογοτεχνία», της οποίας πολλά δείγματα βλέπουμε πλέον στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Μαζί του στη συγγραφή είναι ο Χρίστος Χ. Παπαδημητρίου, ερευνητής θεωρητικής πληροφορίας στο Μπέρκλεϊ και στο σχέδιο οι Αλέκος Παπαδάτος και η Γαλλίδα Annie Di Donna.

Όλοι οι παραπάνω λοιπόν επιλέγουν να μιλήσουν για τη λογική και τις απαρχές της, με ένα αυτό-αναφορικό κόμικ, το οποίο είναι πάρα πολύ καλά δομημένο και αξιανάγνωστο. Σκοπός τους είναι να εκμεταλλευτούν την αμεσότητα του κόμικ ως τέχνη (έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως η ένατη), για να αφηγηθούν μια ιστορία που ισορροπεί ανάμεσα στα μαθηματικά και τη φιλοσοφία. Με άλλα λόγια έναν «λογικό» μύθο.

Η υπόθεση ξεκινάει εμμέσως τρεις μέρες μετά την εισβολή της ναζιστικής Γερμανίας στην Πολωνία το 1939 και κατά τη διάρκεια της ομιλίας του σημαντικού Βρετανού στοχαστή Μπέρτραντ Ράσελ, προς το διχασμένο κοινό ενός αμερικανικού πανεπιστημίου, με θέμα το «ρόλο της λογικής στα ανθρώπινα πράγματα». Ο Ράσελ είναι ένας άνθρωπος με πάθη, που προσπαθεί να αποφύγει το μονοπάτι που έχει επιλέξει η μοίρα για αυτόν. Παρ’ ότι ασχολήθηκε σε όλη του τη ζωή για τη θεμελίωση της λογικής, τελικά έμεινε περισσότερο γνωστός στην ιστορίας εξαιτίας ενός παραδόξου, το οποίο κλόνισε τα θεμέλιά της. Η ιστορία συνεχίζεται με αναδρομές μπροστά και πίσω στο χρόνο για να καταλήξει έπειτα από ένα συναρπαστικό ταξίδι τριακοσίων δέκα σελίδων στη σύγχρονη Αθήνα και σε μία παράσταση της τραγωδίας «Ορέστεια».

Κατά τη διάρκεια της διαδρομής θα συναντηθείτε με όλες τις αλλόκοτες διασημότητες του χώρου και μαζί με τον κεντρικό (και εκκεντρικό) χαρακτήρα Ράσελ θα διερευνήσετε ένα αδιαφιλονίκητο και ταυτόχρονα μυστηριώδες γεγονός: το ότι ανάμεσα στους πατέρες της λογικής τα ποσοστά ψύχωσης είναι αφύσικα υψηλά. Είναι πολύ ενδιαφέρων, ιδιαίτερα καθώς –αντίθετα από την κλισέ άποψη- ελάχιστοι από τους άλλους μαθηματικούς πάσχουν ψυχικά. Ίσως η λογική προήλθε η τρέλα, αλλά αυτό μένει σε εσάς να το ανακαλύψετε.

Το «Logicomix» είναι ένα εγχείρημα αξιώσεων, πάνω στο οποίο έχει γίνει εξαιρετική δουλειά από όλους τους συντελεστές, προκειμένου να παραδώσουν στα χέρια μας ένα προσιτό και καθ’ όλα διασκεδαστικό παραμύθι λογικής. Απευθύνεται σε όλους του αναγνώστες, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ίκαρος» και ήδη έχει βρει μεγάλη ανταπόκριση από το αναγνωστικό κοινό της χώρας μας.

ΥΓ: και εδώ όσα είχα γράψει σχετικά στο πρώτο τεύχος του Bookmarks