Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Το παιδί και το αστέρι


Ναι, σήμερα είναι μία γιορτινή μέρα. Θα την ήθελα λίγο πιο λευκή, αλλά τουλάχιστον εδώ στα Γιάννενα ο καιρός δεν έχει ανάλογες σκηνοθετικές ανησυχίες. Χρόνια πολλά σε όλους λοιπόν, καλά Χριστούγεννα και να έχουν όλοι καλές διακοπές.
Αυτές οι εβδομάδες για μένα πάντοτε συνδυάζονταν με αναγνώσεις παρόμοιου εορταστικού κλίματος. Αν το έχετε στη βιβλιοθήκη σας, θα πρότεινα να κατεβάσετε οπωσδήποτε και να ξαναδιαβάσετε το μαγευτικό "Παιδί και το αστέρι" του Πιερ Πελό (εκδ. Ψυχογιός, μετάφραση της Ζωρζ Σαρή). Είναι βιβλίο που είχα διαβάσει μικρός, αλλά ακόμα νοσταλγώ και ακόμα κι αν θεωρείται εφηβικό ανάγνωσμα, νομίζω ότι σε όλους έχει κάτι να προσφέρει. Σύγχρονο παραμύθι με προβληματισμούς, κατά βάση απαισιόδοξο, αλλά και με πολύ όμορφα μηνύματα.
Αυτά τα λίγα για σήμερα. Αν θέλετε να πείτε τη γνώμη σας για τα καλύτερα ελληνικά πεζογραφήματα ever (και να κονταροχτυπηθείτε μέχρι να επικρατήσουν ολοκληρωτικά οι απόψεις σας), μέχρι τις 6 Ιανουαρίου διεξάγεται μία πολύ ενδιαφέρουσα ψηφοφορία στο γνωστό blog Βιβλιοκαφέ.

*Πλέον το "Παιδί και το αστέρι" κυκλοφορεί με διαφορετικό εξώφυλλο (ίδιος εκδότης), αλλά εγώ ήθελα να χρησιμοποιήσω αυτό που θυμόμουν απ' τα παλιά. Η ανάλυση δεν βοηθάει δυστυχώς.

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Βορειοδυτικές Εκδόσεις

Τις έχω αναφέρει πολλές φορές στις αναρτήσεις των σελίδων, αλλά ουσιαστικά σήμερα είναι η επίσημη παρουσίασή τους. Θα ξοδέψω λίγο απ' τον αναγνωστικό σας χρόνο, για να αναπτύξω καλύτερα τις σκέψεις μου και να συστήσω τη φιλόδοξη προσπάθεια μου.

Πριν λίγο καιρό αποφάσισα να ξεκινήσω έναν εκδοτικό οίκο με έδρα την πόλη μου, τα Γιάννενα. Άκουσα πολλά και διάφορα για την εποχή και την κρίση και τη συντέλεια του κόσμου, αλλά διάλεξα να τα προσπεράσω φορώντας το συγκαταβατικό χαμόγελο μου. Συμφωνώ, η κατάσταση δεν ευνοεί, αλλά δεν χρειάζεται να πηγαίνουμε πάντα με τις πιθανότητες.

Οι Βορειοδυτικές Εκδόσεις είναι ένας καινούργιος εκδοτικός οίκος και στηρίζονται σε τρεις βασικές ιδέες, οι οποίες άνετα θα μπορούσαν να πάρουν και τη μορφή βιβλιομανιφέστου:

α) Κατ' αρχάς δεν είμαστε -και ούτε θα γίνουμε- vanity press. Οι συγγραφείς στις βορειοδυτικές αμείβονται για το έργο τους και και μάλιστα με υψηλά ποσοστά. Σε καμία περίπτωση δεν καταβάλουν οποιαδήποτε συμμετοχή, πέρα από το μόχθο της συγγραφής. Δυστυχώς διανύουμε μια εποχή όπου πρέπει να αναφέρουμε τα αυτονόητα. Αισθάνομαι άβολα ακόμα και για το ότι χρειάζεται να γράψω αυτή την παράγραφο.

β) Τα e-books των έντυπων βιβλίων μας θα διατίθενται δωρεάν σε μορφή pdf και epub και χωρίς κανενός είδους κλείδωμα ή περιορισμό. Κατεβάστε τα, αντιγράψτε τα, προωθήστε τα, εκτυπώστε τα, μοιραστείτε τα.

γ) Όλα τα βιβλία μας θα κυκλοφορούν με άδειες creative commons, με τη σύμφωνη γνώμη των συγγραφέων φυσικά. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι οποιοσδήποτε αναγνώστης έχει το δικαίωμα να αναπαράγει και να μοιράσει τα βιβλία μας, να τα δανείσει, ή ακόμα και να δημιουργήσει περαιτέρω βασιζόμενος στο περιεχόμενό τους.

Προχώρησα ακόμα περισσότερο επιλέγοντας να στήσω αποκλειστικά σε blog την επίσημη σελίδα των βορειοδυτικών, έτσι ώστε να έχω όσο το δυνατόν πιο άμεση επαφή γίνεται με φίλους, γνωστούς, αναγνώστες και ανθρώπους που ασχολούνται στο διαδίκτυο με το βιβλίο. Επίσης δίνω μεγάλο βάρος στην ενημέρωση μέσω facebook, ενώ παράλληλα θα προσπαθώ να προβάλλω και όσες προσπάθειες στο χώρο μας γίνονται με επίκεντρο τα Γιάννενα, αλλά και γενικότερα. Το καλό βιβλίο είναι καλό βιβλίο, ανεξαρτήτως στάμπας.

Στάθηκα τυχερός γιατί είχα ήδη στα χέρια μου δύο πολύ καλά βιβλία τα οποία ήθελα με κάθε τρόπο να φτάσουν στο κοινό. Ήταν μυθιστορήματα που είχα διαβάσει και τα είχα από καιρό στο μυαλό μου. Και τα δύο ήταν οι απολύτως πρώτες επιλογές μου για το ντεμπούτο των βορειοδυτικών και πέτυχα ιδανική συνεργασία και με τους δύο συγγραφείς, οι οποίοι είναι νέοι και πρωτοεμφανιζόμενοι. Επίσης για να φτάσω το άρτιο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που επιζητούσα, στηρίχτηκα στην αμέριστη και ανεκτίμητη βοήθεια της φίλης Ελένης Λαμπροπούλου, η οποία επωμίστηκε το γραφιστικό κομμάτι των εκδόσεων.

Θα ξεκινήσω την περιήγηση στα πρώτα βιβλία των ΒΔ, με το Καλημέρα και Αντίο. Είναι ένα μυθιστόρημα σύγχρονων σχέσεων που έχει γράψει η Αγγελική Σχοινά. Η θυελλώδης ιστορία της Ζωής ξεκινάει στη χώρα μας, ταξιδεύει στο Παρίσι και επιστρέφει ξανά για ένα απροσδόκητο φινάλε. Τον εξαιρετικό πίνακα στο εξώφυλλο έχει ζωγραφίσει η ίδια η Αγγελική, όπως και τον πίνακα που κοσμεί το οπισθόφυλλο, αλλά και τα σχέδια που θα συναντήσετε μέσα στις σελίδες του.

Τι θα διαβάσετε στο Καλημέρα και Αντίο; Αντιγράφω το οπισθόφυλλο μας: «Καλημέρα και Αντίο», είναι το σημείωμα που βρίσκει ένα πρωί ο Φίλιππος, το ίδιο σημείωμα που άφηνε κι εκείνος στις γνωριμίες της μιας βραδιάς. Η Ζωή έχει φύγει απ' όσα την πλήγωναν, από ένα one night stand που κατά λάθος κράτησε πέντε χρόνια. Ζούσαν μαζί χωρίς δεσμεύσεις, ο καθένας κλεισμένος στο μικρόκοσμο της καθημερινότητάς του.
Πλέον η Ζωή προσπαθεί να κάνει νέο ξεκίνημα στο Παρίσι, βλέποντας τα γεγονότα αποστασιοποιημένη, μέσα από το φακό της φωτογραφικής της μηχανής. Ο Φίλιππος ψάχνει την τέλεια διαφήμιση και αναλώνεται σε εφήμερες σχέσεις. Αναμνήσεις και συναισθήματα εκδηλώνονται με διαφορετικό τρόπο μέσα τους. Στην αναζήτηση της ευτυχίας τι ρόλο παίζουν ο φόβος, η αγάπη, ο έρωτας, η φιλία, η οικογένεια;
Πώς να χειριστείς τα συναισθήματά σου όταν ξεπερνούν τα όρια που έχεις θέσει;



Το δεύτερο μυθιστόρημα είναι το 1.000.000 στιγμές του Μιχάλη Φουντουκλή, το οποίο σκιαγραφεί τις σχέσεις σε μια παρέα φοιτητών, υπό μία πρωτότυπη συγγραφική οπτική γωνία. Πολυπρόσωπο και ενίοτε δηκτικό θα σας κάνει να γελάστε και να σκεφτείτε. Το εξαιρετικό κολάζ του εξωφύλλου είναι της Εμμανουέλας Καραγιαννάκη και για το περιεχόμενο αντιγράφω τα λόγια του ίδιου του Μιχάλη:

1.000.000 στιγμές είναι πολλές στιγμές. Στιγμές χαράς, στιγμές λύπης. Στιγμές έρωτα, απόγνωσης, φόβου, μανίας, κατάθλιψης, ελπίδας, κίνησης, στάσης. Στιγμές αναμονής, στιγμές πόνου, γέλιου, στιγμές κρύου, ζέστης, βροχής, συννεφιάς, ήλιου, πάγου, στιγμές με όνειρα, στιγμές με κέφι και χαρά, με αυτοσαρκασμό, με όρεξη για αυτοκριτική και βελτίωση. Στιγμές ανάλαφρες, στιγμές βαριές και ασήκωτες, στιγμές που όλα μοιάζουν ξένα και άλλες που όλα μοιάζουν παλιά και γνώριμα. Στιγμές βασιλικές και στιγμές να ζητιανεύουν ένα κομμάτι ψωμί. Στιγμές από μια τυχαία χρονιά, έξι τυχαίων φοιτητών. Στιγμές απ’ τον Πέτρο, τον Ανέστη που αργότερα έγινε Αλέξανδρος ή Άλεξ, ή Αλεξάκης για τους φίλους, απ’ τον Αποστόλη ή Τόλη ή Τρολ, στιγμές από τα 3Φ, τη Φένια, τη Φαίη και τη Φανή. Στιγμές από τον Κύριο Καρπούζη, τον Καβάτζα, το Λύκο, τη Γατούλα, τον Μπάμπη το σουβλατζή, τον Φρανς, τη Φραντζέσκα, την κυρα-Στέλλα, τον Φριτζ, τον κυρ-Θύμιο και τις χορεύτριες τάνγκο της Σιγκαπούρης. Στιγμές που στο σύνολό τους μιλούν για τη ζωή, τον έρωτα, την αγάπη, τη φιλία, τα όνειρα, την αυτοεκτίμηση, την πίστη και την ελπίδα, το θάνατο αλλά και την ανθρώπινη ψυχή. Όλες μαζί δημιουργούν μια εικόνα, που αν είμαστε τυχεροί θα μπορούμε γέροι πια να χαζεύουμε στον ουρανό, καθώς τα χρόνια θα σβουρίζουν γύρω μας. Και εμείς θα είμαστε αργοί και κουρασμένοι. Γιατί ένα εκατομμύριο στιγμές είναι πολλές στιγμές...

Φτάνοντας στον επίλογο της παρουσίασης των Βορειοδυτικών Εκδόσεων, θα ήμουν περήφανος αν θέλατε να μου κάνετε την εξής ερώτηση:
Πώς μπορώ να βοηθήσω αν μου άρεσαν όσα διάβασα μέχρι τώρα;

Είναι σχετικά απλό. Αρχικά είτε κάνοντας join στη σελίδα μας στο facebook, είτε με το να γίνετε αναγνώστες στο blog μας. Εννοείται ότι θέλουμε πολύ να κατεβάσετε τα βιβλία μας και αν σας κεντρίσουν το ενδιαφέρον να τα μοιραστείτε και να μιλήσετε για αυτά στους φίλους σας ή να τα κάνετε δώρο τις γιορτές (ε και μετά). Θέλουμε τα γραπτά να πετάξουν, να μεταφερθούν σε φλασάκια, να αλλάξουν χέρια και να μας δώσουν δυνάμεις για τα επόμενα βιβλία που έχουμε στο πλάνο των βορειοδυτικών.

Τώρα που το σκέφτομαι, αυτή ακριβώς θα ήταν η ευχή μου: Ούτε ένα βιβλίο μας να μην σκονιστεί σε ράφι βιβλιοθήκης. Μόλις το διαβάσετε χαρίστε το στη μητέρα σας, δώστε το στην τοπική σας βιβλιοθήκη, αφήστε το να γνωρίσει τόπους και ανθρώπους μέσω του bookcrossing, σκανάρετέ το για να το διαβάσει κι η φίλη σας στη Φινλανδία.

Επίλογος. Ποιο είναι το γενικότερο συμπέρασμα της μέχρι στιγμής εμπειρίας μου; Συνάντησα δυσκολίες, αλλά μέχρι στιγμής δεν συνάντησα καχυποψία. Και έχω την παράλογη πίστη ότι αυτό που προσπαθώ να κάνω θα πιάσει τόπο. Για το αν θα πετύχει τους στόχους μου, καλύτερα να με ρωτήσετε σε ένα-δύο χρόνια πάλι. Αλλά σε κάθε περίπτωση θα μπορώ να λέω ότι προσπάθησα : )

Υγ: Από την Πέμπτη τα βιβλία μας θα φτάσουν σε βιβλιοπωλεία στην Αθήνα και στις επόμενες μέρες θα εμφανιστούν σε Πάτρα και Γιάννενα.
Αν θέλετε να προμηθευτείτε τα e-books μας, στείλτε ένα μήνυμα στο voreiodytikes@gmail.com και θα τα βρείτε στο inbox σας.

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Περιμένοντες τους Βέρβερους


Όπως πάντα τα καλύτερα συμβαίνουν στο blog "Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία".
Το όνομα της ανάρτησης ήταν "Λιπογράμματα Λοιπόν!" και ο Νίκος Σαραντάκος καλούσε τους αναγνώστες να ξαναγράψουν κλασικά ποιήματα, παραλείποντας γράμματα που χρησιμοποιούνται συχνά στα ελληνικά.
Εγώ αποφάσισα να "ασελγήσω" σε ένα αγαπημένο ποίημα, το "Περιμένοντας τους Βαρβάρους" του Καβάφη (σχόλιο #71). Το ξαναέγραψα δίχως να χρησιμοποιήσω το άλφα. Ιεροσυλία; Δεν ξέρω, όπως το δει κανείς.


Περιμένοντες τους Βέρβερους

-Τι περιμένουμε στη μέση της πόλης συγκεντρωμένοι;
Οι Βέρβεροι ξεκινούν επίθεση ως το δείλι.

-Πώς μες στην Σύγκλητο κυρίευσε νοθρώτης;
Τι σκέφτοντ’ οι Συγκλητικοί κι έτσι δεν νομοθετούνε;

-Πως οι Βέρβεροι ξεκινούν επίθεση ως το δείλι.
Νόμους πλέον δεν συνθέτουν οι Συγκλητικοί.
Οι Βέρβεροι μόλις έλθουν ίσως νομοθετήσουν.

-Τι λόγο είχε ο ηγέτης όλων ώστε τόσο πρωί σηκώθη;
Ορθώνει κορμί στης πόλεως την πιο πλουμιστή πύλη
στον θρόνο θρονισμένος, επίσημος, χρυσό φορεί στην κώμη.

- Επειδή οι Βέρβεροι ξεκινούν επίθεση ως το δείλι.
Κι ο ηγέτης περιμένει με υπομονή
τον Βέρβερο ομόλογό του. Επίσης επινόησε,
όπως ήθελε δώσει, δυο συνθήκες. Εκεί
τον υποσχέθηκε τίτλους πολλούς κι ιδιοκτησίες.

-Πώς κι οι δυό δούκες κ’ οι κόμηδες φορούν
πρωί τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες•
Πώς κρίκους επιδεικνύουν με τόσους βήρυλλους,
κι ερμίνες πλουσίως στολισμένες με λευκόχρυσους•

Πώς φορούν πρωί πρωί πολύτιμες κελεμπίες
με ζιρκόνιο ή φθορίτη εξόχως κεντημένους;

Επειδή οι Βέρβεροι ξεκινούν επίθεση ως το δείλι•
ο στολισμός δημιουργεί δέος στους Βέρβερους.

-Πώς κ’ οι σεπτοί ρήτορες δεν κομπορρημονούν ως συνήθως
που λέγουν τους λόγους τους, που λέγουν το δικό τους;

Επειδή οι Βέρβεροι ξεκινούν επίθεση ως το δείλι•
κι οι Βέρβεροι χολοσκούν με τις ευγενείς δημηγορίες.

-Ποιο λόγο είχε κι εκκίνησε ετούτη η βροντερή υπόκωφη βουή
κ’ η σύγχυσις. (Όλων το πρόσωπο τι σκυθρωπό που έγινε).

Πώς κι εμένουν κενοί οι δρόμοι κ’ οι λεωφόροι,
κι όλοι γυρνούν στις οικείες τους πολύ συλλογισμένοι;

Επειδή ενύχτωσε κ’ οι Βέρβεροι δεν ξεκινούν επίθεση.

Τότε μερικοί προφήτες που ζουν στο όριο του έθνους,
κηρύττουν πως Βέρβεροι πλέον: Δεν.
κηρύττουν πως Βέρβεροι πλέον: Μην.
κηρύττουν πως Βέρβεροι πλέον: Ούτε.

Κι εμείς τι μέλλει γίνει χωρίς Βέρβερους;
Οι Βέρβεροι ετούτοι έχουν γενεί συγκεκριμένη λύσις.



υγ: Όπως διάβασα και στη Βιβλιολατρεία, το φετινό βραβείο αναγνωστών απονεμήθηκε στο «Όπως ήθελα να ζήσω», της Ελένης Πριοβόλου.

αντί χ λόγου / Μαρία Ξυλούρη

Καλημέρα από τα νεφελώδη Γιάννενα.

Κατ' αρχάς ευχαριστώ όσους φίλους επισκέπτονται το ιστολόγιο των βορειοδυτικών εκδόσεων. Μέσα στην επόμενη εβδομάδα τα βιβλία μας θα φτάσουν σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία και παράλληλα θα μπορείτε να κατεβάζετε δωρεάν τα e-books τους σε μορφή pdf και epub, χωρίς κανένα κλείδωμα ή περιορισμούς.

Κατά δεύτερον, η Μαρία Ξυλούρη είναι συγγραφέας και το βιβλίο της Rewind κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καλέντη. Διατηρεί το ιστολόγιο Δωμάτιο Πανικού και πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσετε την τελευταία ανάρτηση που έχει κάνει με τίτλο "Δια/γράφοντας".

Last but not least, το περιοδικό αντί χ λόγου είναι ένα λογοτεχνικό free press που εκδίδεται με έδρα στα Γιάννενα και διευθυντή του τον Βαγγέλη Ευθυμίου. Μόλις κυκλοφόρησε το 8ο τεύχος- όσοι είστε στην πόλη μας και το συναντήσετε σε κάποιο βιβλιοπωλείο πάρτε το μαζί σας για παρέα. Επίσης μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του ή τη σελίδα του στο facebook ή ακόμα και να στείλετε τα δικά σας κείμενα
Σε αυτό το τεύχος δημοσιεύεται και ένα άρθρο μου που προσπαθεί να απαντήσει στο κρίσιμο ερώτημα: "Καπετάν Μιχάλης ή Φραπές Σκέτος;"





Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Απ' το εδώ στο εκεί

Όπως έγραψα και στην παράλληλη ανάρτηση στο ιστολόγιο του Βασιλείου της Αράχνης, βρίσκομαι στα starbucks της Κοραή, πίνω καφέ, γράφω στον υπολογιστή και έχω δίπλα μου τον Κοράκι σε Άλικο Φόντο.

Ταξιδεύοντας με το λεωφορείο χθες το βράδυ από Γιάννενα, διάβασα τον Βομβιστή του Παρθενώνα του Χρήστου Χρυσόπουλου, αλλά θα γράψω σε επόμενη ανάρτηση περισσότερα για αυτό το βιβλίο, γιατί το αξίζει.

Κατέβηκα στην Αθήνα για την πρώτη εκτύπωση βιβλίων των Βορειοδυτικών, του εκδοτικού οίκου που ίδρυσα μόλις αυτή την εβδομάδα με έδρα τα Γιάννενα. Στόχο έχω να φτάσουν καλά βιβλία στο κοινό, με οποιονδήποτε τρόπο, αν κάνετε μια επίσκεψη στη σελίδα, θα καταλάβετε.

Στα πολύ καλά που διάβασα αυτές τις μέρες, ήταν μία ακόμα εύστοχη ανάρτηση του Νίκου Σαραντάκου, σχετικά με τα κρύσταλλα και την τρόικα. Το ιστολόγιό του (Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία) είναι πραγματική πηγή θησαυρών.

Ενδιαφέρον έχει και ένα άρθρο των Πρωταγωνιστών για ένα πρωτότυπο γκρουπ στο facebook, το οποίο σας συνιστώ ανεπιφύλακτα: τα μέλη περιγράφουν σκηνές από αγνώστους που συνάντησαν σε μετρό ή λεωφορείο με ένα βιβλίο στο χέρι.

Επίσης, αν σας ενδιαφέρει η θεωρία της μουσικής, πρόσθεσα στους συνδέσμους το Metasound, του Δημήτρη Σαρρή.

Αυτά για την ώρα. Σύντομα με πολλά θέματα για συζήτηση, με την ηλεκτρονική κυκλοφορία του bookmarks.

υγ: Τον τίτλο τον έχω κλέψει από ένα κεφάλαιο του "1.000.000 στιγμές". Είναι το ένα από τα δύο μυθιστορήματα των βορειοδυτικών που θα κυκλοφορήσουν τις επόμενες μέρες.