Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

how to make love to adrian colesberry


Επειδή είναι καλοκαίρι και επειδή υπάρχει η κρίση (μην το ξεχνάμε), όλοι χρειάζεται να προβληματιζόμαστε για σοβαρά ζητήματα, να σκεφτόμαστε πέρα από την επιφάνεια, να αναλογιζόμαστε τη γενικότερη κατάσταση. Για όλα αυτά υπάρχει το βιβλίο που βλέπετε εδώ στην εικόνα. Οδηγίες λοιπόν για το πώς να κάνετε έρωτα στον Adrian Colesberry, τις οποίες όλως τυχαίως τις έχει γράψει ο ίδιος ο Adrian Colesberry. Δεν το έχω διαβάσει, αλλά οπωσδήποτε θα κάνετε μεγάλη εντύπωση στην παρέα, στην παραλία, στην τοπική λέσχη ανάγνωσης, ακόμα και στο club. Για να το αποκτήσετε πρέπει να το παραγγείλετε από το Amazon, αλλά πιστεύω ότι αξίζει τα 15 δολάριά του.

update 31/07: Αυτές τις μέρες, στο αμερικανικό Amazon υπάρχει σε προσφορά η hardcover έκδοση του βιβλίου, με μόλις 2,55 $ (θα πρέπει να υπολογίσετε βέβαια και τα ταχυδρομικά, μόνο το αγγλικό Amazon έχει δωρεάν αποστολή προς Ελλάδα)

*είχε γράψει παλιότερα για το βιβλίο και ο Χρήστος Σιντόρης στο bookmarks, απ' όπου και έμαθα αυτόν τον τίτλο

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Οι δύο αδελφές από την Πράγα - Ζερόμ Γκαρσέν

Οι μέρες Σαχάρας (λόγω θερμοκρασίας) και Υποσαχάρας (λόγω οικονομικής κατάστασης) συνεχίζονται, αλλά δεν παύουν να δίνουν και αφορμές για ανάγνωση. Αν έχετε κολλήσει στην κίνηση, αν κάνετε διάλειμμα από το γραφείο το μεσημέρι, αν αυτές οι γραμμές σάς βρίσκουν σε επίσχεση εργασίας, αν είστε πολύ τυχεροί και έχετε φύγει διακοπές ή αν πολύ απλά δεν έχετε δουλειά όπως πολλοί γύρω μας, τότε είναι πιθανό να έχετε χρόνο και διάθεση για να διαβάσετε ένα καλό βιβλίο. Η συντροφιά ανεμιστήρα ή κλιματιστικού θα εκτιμηθεί ιδιαίτερα.

Οι δύο αδελφές από την Πράγα, είναι ένα μυθιστόρημα του Ζερόμ Γκαρσέν, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Πόλις, σε μετάφραση Ρένης Παπαδάκη. Ο Ζερόμ Γκαρσέν (Jérôme Garcin) είναι πολύ γνωστός Γάλλος κριτικός λογοτεχνίας, κάτι που φαίνεται στις σελίδες του βιβλίου και ως προς το ύφος και ως προς τη θεματολογία που έχει επιλέξει.

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά, κι ας το έχω επαναλάβει πολλές φορές: όταν ένα μυθιστόρημα ή μια συλλογή διηγημάτων έχει τη σφραγίδα "Πόλις", αυτόματα σημαίνει ότι κινείται πάνω από το μέσο όρο και κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για κάποιο πολύ εξιόλογο έργο, ελληνικό ή ξένο. Ειλικρινά, τους ζηλεύω.

Έχει επίσης ένα ενδιαφέρον το δίπολο συγγραφέας-κριτικός λογοτεχνίας. Αν υπάρχουν όρια (δυσδιάκριτα σε κάθε περίπτωση), αν ένας καλός κριτικός είναι απαραίτητα και καλός συγγραφέας (μιας και ξέρει τους κανόνες) και αν ένας σφοδρός κριτικός έχει το δικαίωμα να είναι μέτριος συγγραφέας. Αν παρατηρήσετε και στο άρθρο της wikipedia για τον Garcin έχει αφιερώσει μία παράγραφο για αυτό το conflict of interests (μου διαφεύγει τώρα κάποια ελληνική απόδοση, συγγνώμη). Προφανώς η συζήτηση είναι μεγάλη, άρα ας προχωρήσουμε σε κάτι πιο συγκεκριμένο, στο περιεχόμενο.

Ένας σχετικά ποιοτικός και σχετικά αποτυχημένος Παρισινός συγγραφέας, πέφτει συνειδητά στα δίχτυα της Κλάρα Γκότβαλντ, μιας διάσημης, ραδιούργας ατζέντισας, που του υπόσχεται την κατάκτηση κορυφών. Τα παιδικά χρόνιας της Κλάρα και η Τσέχικη καταγωγή της είναι ένα είδος ταμπού για τους κοσμικούς κύκλους της γαλλικής πρωτεύουσας, κάτι που δεν αλλάζει ακόμα και όταν έρχεται να την επισκεφθεί η μικρότερη αδερφή της από την Πράγα. Η επίσκεψη μετατρέπεται σε μόνιμη εγκατάσταση και επαγγελματική συνεργασία, και μέσα από τα μάτια του συγγραφέα παρακολουθούμε όχι μόνο την άνοδο και την πτώση δύο ανθρώπων, αλλά και τα τεκταινόμενα στους αθέατους λογοτεχνικούς παράδρομους.

Καλογραμμένο, με εύστοχες δόσεις προοικονομίας και αδιόρατα σαγηνευτικό, οι Δύο αδελφές από την Πράγα αξίζουν την προσοχή σας. Ο Γκαρσέν γνωρίζει πολύ καλά το εργαλείο του λόγου, κεντρίζει συναισθήματα και ζυγίζει με ακρίβεια την ιστορία του. Συνολικά παραδίδει ένα βιβλίο, με μία λέξη, ποιοτικό.

Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

νέοι εκδοτικοί οίκοι

Ακολουθεί ένα άρθρο της Σταυρούλας Παπασπύρου (όπως δημοσιεύθηκε χθες στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία) για τους νέους εκδοτικούς οίκους που αναδύθηκαν εν μέσω κρίσης. Μιας και γίνεται εκτενής αναφορά στο Τετράγωνο (το οποίο σέβομαι πολύ) μπορείτε να διαβάσετε εδώ και μία συνέντευξη που μου είχε παραχωρήσει ο κύριος Μουρατίδης.


«Αποτύπωμα», «Τετράγωνο», «Εκπληξη», «Οκτώ», «Ο Κήπος με τις Λέξεις», «Κίχλη», «Ουράνιο Τόξο», «Κόκκινο», «Κόκκινη κλωστή δεμένη», «Νόβολι», «Asprimera», «Βορειοδυτικές εκδόσεις», «Μακόντο», «Δήγμα», «Στάσει εκπίπτοντες», «Θαλασσί...» Ιδού μερικά καινούρια ονόματα που ήρθαν να προστεθούν τελευταία στο εκδοτικό τοπίο, στην πιο ευάλωτη στιγμή του, ενώ οι τζίροι των μεγάλων, καθιερωμένων οίκων μειώνονται, οι δανειακοί τους δείκτες επιδεινώνονται και οι ζημίες τους πιάνουν κορυφή.

Ο Νίκος Μουρατίδης ίδρυσε το «Τετράγωνο»Ο Νίκος Μουρατίδης ίδρυσε το «Τετράγωνο» Αλλοι από τους νεοφερμένους επενδύουν στο παιδικό ή το επιστημονικό βιβλίο, άλλοι στη λογοτεχνία, το δοκίμιο ή τη μαγειρική. Κι αν η έδρα των περισσότερων βρίσκεται στην Αθήνα, δεν λείπουν κι εκείνοι που εδρεύουν στη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, την Καλαμάτα, τα Γιάννενα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΚΕΒΙ, μεταξύ 2008 και 2010 σημειώθηκαν πάνω από τριακόσιες νέες αφίξεις. Ο αριθμός, ωστόσο, δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει. Οποιοσδήποτε μπορεί να προβεί στην επαγγελματική έκδοση ενός βιβλίου. Το θέμα είναι να έχει συστηματική παρουσία ως «οίκος», διεκδικώντας έτσι ένα μερίδιο στη βιβλιαγορά. Κάτι που σε συνθήκες ύφεσης, απαιτεί ακόμα περισσότερο ρίσκο κι ακόμη περισσότερη δουλειά. «Οι ατομικές ή οι μικρές οικογενειακές εκδοτικές επιχειρήσεις ανέκαθεν αφθονούσαν στην Ελλάδα» λέει ο Πέτρος Σταθάτος, με τριάντα πέντε χρόνια θητείας στο χώρο. «Κι όντως, τα έξοδα δεν είναι απαγορευτικά. Οι ψηφιακές άλλωστε εκτυπώσεις έχουν κατεβάσει το κόστος στα 3,5 ευρώ ανά αντίτυπο. Προσωπικά όμως, αμφιβάλλω αν θα μπορούσα να σταθώ ως πρωτοεμφανιζόμενος σήμερα, δίχως τις σχέσεις που έχω σφυρηλατήσει μια ζωή, με βιβλιοπώλες, τυπογράφους, δημοσιογράφους, διανομείς...».

Πρώην επικεφαλής της «Σύγχρονης Εποχής» και δημιουργός παλιότερα του «Δελφίνι», ο Σταθάτος ίδρυσε το 2009 τον «Νόβολι» εστιάζοντας κυρίως στο δοκίμιο. Ενα είδος στο οποίο δεν σημειώνονται υψηλές πωλήσεις, αλλά που «διατηρεί το δικό του, σταθερό κοινό». Από τους 24 τίτλους που έχουν κυκλοφορήσει έως τώρα, τη μεγαλύτερη απήχηση είχαν το «Εξηγώντας την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και του κομμουνισμού στην εγγονή μου» του γάλλου ιστορικού Μαρκ Φερό και ο συλλογικός τόμος «2010: Κρίση ευρωζώνης», σε επιμέλεια του καθηγητή Κώστα Λαπαβίτσα. Σ' αυτόν, μια σειρά από οικομολόγους του Πανεπιστημίου του Λονδίνου ισχυρίζεται πως η λύση για το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι είτε η δομική μεταρρύθμιση της ευρωζώνης, είτε η έξοδός μας από το ευρώ. «Ηταν από τα πρώτα βιβλία που κυκλοφόρησαν για την κρίση κι έχει φτάσει αισίως τα 6.000 αντίτυπα» λέει ο Σταθάτος, ο οποίος μπορεί να μην έχει δει δραστική μείωση του κύκλου εργασιών του, αλλά το ζεστό χρήμα που φτάνει στα χέρια του λιγοστεύει διαρκώς.

Αν στον κατάλογο του «Νόβολι» συναντάμε κι άλλα δοκίμια γύρω από την οπαδική βία, τον πολιτισμό του θεάματος ή την κατάθλιψη, καθώς και πεζά του Θανάση Σκρουμπέλου ή της Ζοζιάν Μπαλασκό, σ' εκείνον του «Μακόντο» υπάρχει ένας και μοναδικός συγγραφέας, ο «διεθνής» μας Πάνος Καρνέζης, που γράφει απ' ευθείας στ' αγγλικά. Ενα νεανικό πρόσωπο, όμως, συγκροτεί για την ώρα κι όλο το δυναμικό του οίκου, η Βάνα Αυγερινού. Με σπουδές αγγλικής φιλολογίας στη Φιλοσοφική της Αθήνας, η τελευταία φιλοδοξούσε ν' ακολουθήσει ακαδημαϊκή καριέρα. Εξ ου και το διδακτορικό της στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, με θέμα τη στάση των εγγλέζων εκδοτών απέναντι στο διήγημα.

«Καθώς το προχωρούσα», λέει, «είχα την τύχη να εργαστώ ως μαθητευόμενη σε οίκους όπως ο Random House, ο Granta και ο Bloomsbury, ενώ μια περίοδο έλεγχα και τις ελληνικές μεταφράσεις των βιβλίων που προωθούνταν στην Ελλάδα μέσω του λογοτεχνικού πρακτορείου Willy Agency. Κάπως έτσι άρχισε να ωριμάζει μέσα μου η ιδέα να επιστρέψω και να στραφώ προς τον εκδοτικό χώρο. Κι όταν κατάλαβα πόσο δύσκολο είναι να εισχωρήσω σ' αυτόν ως μεταφράστρια, έβαλα ό,τι οικονομίες είχα για να στήσω μια δική μου δουλειά, όπου θα συνέχιζα να μεταφράζω τους συγγραφείς που αγαπώ».

Καθοριστικό ρόλο, βέβαια, στην απόφασή της έπαιξε η εμπιστοσύνη που της έδειξε ο Πάνος Καρνέζης, αναθέτοντάς της το σύνολο του έως τώρα έργου του. Ανύποπτη για τα πλοκάμια της γραφειοκρατίας που έμελλε να συναντά σε κάθε της βήμα και ξαφνιασμένη από το πόσο λίγο διαδεδομένη είναι η χρήση του e-mail («σε αντίθεση με το fax..»), η Αυγερινού προσγειώθηκε σ' ένα άγνωστο σύμπαν, και μάλιστα στεγνό από ρευστό, χωρίς ωστόσο να καμφθεί το ηθικό της. Οπως παραδέχεται, «δεν υπάρχουν περιθώρια για νέες εκδόσεις στο άμεσο μέλλον», αλλά ο στόχος παραμένει: να γίνει το «Μακόντο» γέφυρα ανάμεσα στο νεανικό κοινό και την αγγλοσαξονική λογοτεχνία του 20ού αιώνα. Και ήδη στα συρτάρια της βρίσκονται ολοκληρωμένες δύο δικές της μεταφράσεις, του Χένρι Τζέιμς και του Γκράχαμ Γκριν.

Τι κεφάλαιο άραγε απαιτείται για να δημιουργεί ένας νέος οίκος; Για την Αυγερινού, «τουλάχιστον 10.000 ευρώ». Γιά τον Νίκο Μουρατίδη, πάντως, «μια σοβαρή επένδυση αντιστοιχεί στις 250.000»! Ποιος θα περίμενε ότι ο γνωστός ραδιοφωνικός παραγωγός, διάσημος από τις συμμετοχές σε τηλεοπτικά τάλεντ-σόου, θα διοχέτευε μια περιουσία για να ιδρύσει το «Τετράγωνο» Κι όμως το φλερτ του με τα βιβλία κρατάει από τα εφηβικά του χρόνια, διηγήματά του δημοσιεύτηκαν τη δεκαετία του '70 σε λογοτεχνικά περιοδικά, κι ως την έκδοση απ' τον δικό του οίκο της «Βραχονησίδας» και του «Εγώ ήμουν αντράκι», είχε πίσω του δύο μυθιστορήματα ακόμη, για παιδιά.

Στον αντίποδα άλλων επιχειρήσεων, όπως η «Publibook» ή ο «Οσελότος», που ακολουθούν την πρακτική των αυτοεκδόσεων, «εμείς δεν επιβαρύνουμε καθόλου τους συγγραφείς μας οικονομικά» διευκρινίζει ο Μουρατίδης. «Προσφέρουμε καταφύγιο σ' όσους διώχνουν οι μεγάλοι εκδότες, κι είμαστε ανοιχτοί σε κάθε είδος, και στην πεζογραφία και στην ποίηση και στο παιδικό. Παίρνουμε ρίσκα και ανταμειβόμαστε! Η Στέργια Κάββαλου, για παράδειγμα, με τη συλλογή διηγημάτων της "Αλτσχάιμερ Trance" ήταν φέτος υποψήφια για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα τού "Διαβάζω". Ενώ κι η ΕΒΓΕ βράβευσε πρόσφατα το εξώφυλλο της "Μάγισσας Ανακατωσούρα..." με τις ζωγραφιές της Σοφίας Γαλή».

Η δημιουργία του «Τετραγώνου» ήταν, όπως λέει, «ένα απολύτως αθώο εγχείρημα. Αγνοώντας ουσιαστικά το χώρο κι έτσι λαίμαργος που είμαι, στην αρχή παρασύρθηκα κι έβγαλα πολλά. Για το φθινόπωρο όμως προγραμματίζω μόλις 4-5 νέα βιβλία, και θ' ασχοληθώ περισσότερο με τα υπάρχοντα. Εχω απογοητευτεί πολύ από τη συνεργασία με τα βιβλιοπωλεία. Οταν μας ζητήσουν κάτι δικό σας θα σας το παραγγείλουμε, λένε. Ούτε ένα αντίτυπο δεν είναι διατεθειμένοι να προμηθευτούν... Ευτυχώς, βρήκα την υγειά μου με το facebook και τα blogs, εργαλεία πολύ αποτελεσματικά!»

Ο Μουρατίδης ως εκδότης ενδιαφέρεται μόνο για ελληνικές υπογραφές. Το ίδιο και ο νεαρός Γιάννης Πλιώτας, που δημιούργησε στα Γιάννενα τις «Βορειοδυτικές εκδόσεις», προσανατολισμένες στο σύγχρονο ελληνικό μυθιστόρημα. Κάτι που δεν ισχύει στην περίπτωση του «Κόκκινου», που έκανε αισθητή την εμφάνισή του με υπέροχα εικονογραφημένα και μεστά σε νόημα παραμύθια, όπως το «Ενα λιοντάρι στο Παρίσι» της Μπεατρίς Αλεμανιά ή ο «Γυμνός βασιλιάς» του Μπρουνό Γκιμπέρ. Μόνο που εδώ, επικεφαλής είναι μια Γαλλίδα, η Νοεμί Σματζά, η οποία εγκατέλειψε το πόστο της στη France Telecom κι ακολούθησε τον σύζυγό της στον τόπο καταγωγής του, την Καλαμάτα, αποφασισμένη να μεγαλώσει τις κόρες της στο ήρεμο περιβάλλον της επαρχίας υλοποιώντας ταυτόχρονα το παιδικό της όνειρο. Ποιος είπε ότι κρίση λειτουργεί μόνο ανασταλτικά;

Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Rosamund Lupton - Στα ίχνη σου...


Καλησπέρα. Είναι καλοκαίρι μεν, μπορεί η θερμοκρασία να έχει εκτιναχθεί και παντού διασπείρονται φήμες για επιλεκτικές βιβλικές καταστροφές, αλλά δεν νομίζω να σταματήσουμε να διαβάζουμε καλά βιβλία. Και ίσως χρειάζεται κάτι να μας παγώσει. Θέλω να προτείνω ένα αστυνομικό βιβλίο, όχι γιατί το έχω διαβάσει, αλλά γιατί διάβασα το επόμενο της συγγραφέως και πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Έχει περάσει πολύς καιρός που ξενύχτησα για να τελειώσω ένα μυθιστόρημα και αυτό το έπαθα με το δεύτερο της Αγγλίδας Rosamund Lupton, το Afterwards που μόλις κυκλοφόρησε στο εξωτερικό.

Σε αντιστάθμισμα, και αντί να κάνετε υπομονή, προτείνω με κλειστά τα μάτια το Στα ίχνη σου, το πρώτο της βιβλίο, που κυκλοφόρησε στα ελληνικά απ' τις εκδόσεις Διόπτρα, σε μετάφραση της Ουρανίας Τουτουντζή. Σε Αμερική και Αγγλία έχει κάνει μεγάλη επιτυχία και μπορώ να το καταλάβω απόλυτα κρίνοντας από τον τρόπο γραφής της Lupton. Στα συν το πολύ προσεγμένο site με τα αστυνομικά της Διόπτρας και αν κάποιος έχει διαβάσει ένα από τα δύο βιβλία μπορούμε να το συζητήσουμε και θα χαρώ αν γράψει την άποψή του.

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011

τα ουγγρικά ψάρια - προδημοσίευση (ή κάτι τέτοιο)


Σε λίγες μέρες φτάνουν κολυμπώντας ως τα ράφια, τα ουγγρικά ψάρια, το νέο μου βιβλίο. Είναι ένα μάλλον παλαβό μυθιστόρημα με χιούμορ και αναγωγές στη σύγχρονη κατάσταση της χώρας. Κυκλοφορεί από τις βορειοδυτικές -δηλαδή τις εκδόσεις μου- άρα η αντικειμενικότητα των κριτηρίων επιλογής δεν είναι υπεράνω αμφισβήτησης. Στο blog των βδ μπορείτε να διαβάσετε τον πρόλογο του βιβλίου και να πάρετε μία γεύση.

Όπως και με όλους τους τίτλους των βορειοδυτικών, το e-book των ουγγρικών ψαριών θα κυκλοφορεί ελεύθερα και δωρεάν. Επειδή όμως η επίσημη πρεμιέρα θα γίνει με το τεύχος Αυγούστου του pc magazine, μπορείτε να στείλετε ένα mail για να λάβετε το βιβλίο άμεσα στο inbox σας.