Μέσα σε αυτή την καταπληκτική ζέστη, σκέφτηκα να διακόψω για λίγο τη θερινή νάρκη μου και να επανέλθω με ένα μικρό στίγμα του τι διαβάζω αυτό τον καιρό.
Αν θυμάστε την προηγούμενη εβδομάδα είχα καταπιαστεί με το καινούργιο βιβλίο του δημοφιλούς και στη χώρα μαςPaulo Coelho, "Ο νικητής είναι μόνος", που κυκλοφορεί απ' τις εκδόσεις Λιβάνη. Το τελείωσα πολύ γρήγορα και με άφησε πάρα πολύ ικανοποιημένο, ήταν ένα καλό βιβλίο, γεγονός που ο αναγνώστης το καταλαβαίνει από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Η ιστορία είχε να κάνει με τη λεγόμενη Υπερτάξη (sic), τις φιλοδοξίες των ανθρώπων και τον αμοραλισμό στη χειρότερη μορφή του. "Ο Νικητής είναι μόνος" είχε και μια χροιά αστυνομικής περιπέτειας, μιας και κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ των Κανών, γίνεται μία σειρά από ασύνδετες δολοφονίες, αλλά σίγουρα η δράση δεν είναι το ζητούμενο για το συγγραφέα. Γενικά ένα αξιόλογο βιβλίο, που το συστήνω ανεπίφυλακτα σε όλους τους αναγνώστες.
Έχοντας αφήσει, λοιπόν μόνο του το Νικητή, σκέφτηκα να καταπιαστώ με τη συνέχεια ενός βιβλίου που διάβασα πρόσφατα, έχοντας την ελπίδα ότι μπορεί να κάνει το αίμα να παγώσει στις φλέβες μου. Για την επιτυχία που έκανε στο εξωτερικό, αλλά και στη χώρα μας η τετραλογία της Stephenie Meyer με τα βαμπίρ δεν χρειάζεται να ξαναγράψω αναλυτικά. Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε στο πρόσφατο σχετικό μου άρθρο.
Ξεκίνησα σήμερα το δεύτερο βιβλίο, τη "Νέα Σελήνη" (εκδόσεις Πλατύπους), εν' όψει και της πολυαναμενόμενης κινηματογραφικής του μεταφοράς, που θα βγει στις αίθουσες τα Χριστούγεννα. Όπως είχα γράψει μου είχε αρέσει πολύ το πρώτο βιβλίο, το "Λυκόφως" ("Twilight") και είμαι περίεργος για την εξέλιξη της ιστορίας της ηρωίδας, Μπέλα Σουάν. Αν έχετε ανήψια στην εφηβεία ή και μεγαλύτερα, είναι μια αριστη λύση για δώρο (αν δηλαδή δεν το έχουν ήδη- το βιβλίο μετράει πάρα πολλούς φίλους στη χώρα μας).
Αυτά τα λίγα για την ώρα. Καλή τύχη ως την επόμενη μας συνάντηση.
Αν θυμάστε την προηγούμενη εβδομάδα είχα καταπιαστεί με το καινούργιο βιβλίο του δημοφιλούς και στη χώρα μαςPaulo Coelho, "Ο νικητής είναι μόνος", που κυκλοφορεί απ' τις εκδόσεις Λιβάνη. Το τελείωσα πολύ γρήγορα και με άφησε πάρα πολύ ικανοποιημένο, ήταν ένα καλό βιβλίο, γεγονός που ο αναγνώστης το καταλαβαίνει από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Η ιστορία είχε να κάνει με τη λεγόμενη Υπερτάξη (sic), τις φιλοδοξίες των ανθρώπων και τον αμοραλισμό στη χειρότερη μορφή του. "Ο Νικητής είναι μόνος" είχε και μια χροιά αστυνομικής περιπέτειας, μιας και κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ των Κανών, γίνεται μία σειρά από ασύνδετες δολοφονίες, αλλά σίγουρα η δράση δεν είναι το ζητούμενο για το συγγραφέα. Γενικά ένα αξιόλογο βιβλίο, που το συστήνω ανεπίφυλακτα σε όλους τους αναγνώστες.
Έχοντας αφήσει, λοιπόν μόνο του το Νικητή, σκέφτηκα να καταπιαστώ με τη συνέχεια ενός βιβλίου που διάβασα πρόσφατα, έχοντας την ελπίδα ότι μπορεί να κάνει το αίμα να παγώσει στις φλέβες μου. Για την επιτυχία που έκανε στο εξωτερικό, αλλά και στη χώρα μας η τετραλογία της Stephenie Meyer με τα βαμπίρ δεν χρειάζεται να ξαναγράψω αναλυτικά. Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε στο πρόσφατο σχετικό μου άρθρο.
Ξεκίνησα σήμερα το δεύτερο βιβλίο, τη "Νέα Σελήνη" (εκδόσεις Πλατύπους), εν' όψει και της πολυαναμενόμενης κινηματογραφικής του μεταφοράς, που θα βγει στις αίθουσες τα Χριστούγεννα. Όπως είχα γράψει μου είχε αρέσει πολύ το πρώτο βιβλίο, το "Λυκόφως" ("Twilight") και είμαι περίεργος για την εξέλιξη της ιστορίας της ηρωίδας, Μπέλα Σουάν. Αν έχετε ανήψια στην εφηβεία ή και μεγαλύτερα, είναι μια αριστη λύση για δώρο (αν δηλαδή δεν το έχουν ήδη- το βιβλίο μετράει πάρα πολλούς φίλους στη χώρα μας).
Αυτά τα λίγα για την ώρα. Καλή τύχη ως την επόμενη μας συνάντηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου