1 Οκτωβρίου- Το πάθος χιλιάδες φορές

Ευπώλητα

Του Γιάννη Πλιώτα

Σήμερα μάλλον θα χρονοτριβήσω, η στήλη διανύει μια περίοδο αβελτηρίας. Η αλήθεια είναι ότι τις τελευταίες δύο εβδομάδες δεν διάβασα κάτι ενδιαφέρον. Δηλαδή κάτι ενδιαφέρον από αυτά που κυκλοφόρησαν πρόσφατα. Γενικά τελείωσα το «100 χρόνια μοναξιά» του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκεζ, ένα μυθικό βιβλίο το οποίο χωρίς υπερβολή όλοι πρέπει να διαβάσουν κάποια στιγμή. Αλλά δεν χρειάζεται να σας γράψω για κάτι τόσο κλασικό. Απλά το αναφέρω και συστήνω σε όσους δεν έχουν μυηθεί στο μαγικό κόσμο του Μάρκεζ, να ξεκινήσουν από το «Οι θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου» και κατόπιν να προχωρήσουν στα παλαιότερα αριστουργήματά του.

Προκειμένου λοιπόν να γράψω κάτι της προκοπής, θα καταφύγω σε μια παλιά καλή κλασική, δοκιμασμένη λύση. Θα δούμε τα βιβλία με τις μεγαλύτερες πωλήσεις τον προηγούμενο μήνα, στην αλυσίδα των βιβλιοπωλείων Ελευθερουδάκης, όπως αυτά αναφέρονται στην ιστοσελίδα της (www.books.gr). Οπως έχω αναφέρει ξανά, διανύουμε περίοδο φθινοπωρινής νάρκης στις εκδόσεις, λίγα πράγματα θα ξεχωρίσουν, όπως το «Lost Symbol» του Μπράουν. Πάμε να δούμε τα ευπώλητα με αντίστροφη μέτρηση.

10. Με το παράξενο όνομα Ραμάνθις Ερέβους: Το πάθος χιλιάδες φορές της Ζυράννας Ζατέλη, εκδ. Καστανιώτη. Χαρακτηριστικό βυσσινί εξώφυλλο, όλο και σε κάποια βιτρίνα θα το έχει πάρει το μάτι σας. Μυθιστόρημα με στοιχεία παραμυθιού.
9. Το εργαστήρι του Αϊ-Βασίλη της Σουζάνα Ρόνκι, εκδ. Λιβάνη. Αυτό ειλικρινά δεν ξέρω γιατί είναι στα ευπώλητα τέτοια εποχή. Ίσως η Σουζάνα Ρόνκι έχει πολλούς συγγενείς στην Ελλάδα.
8. Άξενος Πόντος: Από τον Πόντο στα παλάτια της Αγίας Πετρούπολης του Γιάννη Αλεξάνδρου, εκδ. Λιβάνη.
7. Το σταυροδρόμι των ψυχών της Χρυσηίδας Δημουλίδου, εκδ. Ψυχογιός. Η γνωστή συγγραφέας με τους πολλούς φίλους, επιστρέφει στο ρομαντικό μυθιστόρημα και πετυχαίνει ακόμα μια φορά μεγάλες πωλήσεις.
6. Αν ήταν όλα... αλλιώς της Αλκυόνης Παπαδάκη, εκδ. Καλέντης. Σταθερή αξία, απ’ τις περσινές ευχάριστες εκπλήξεις.
5. Το μυστικό της Rhonda Byrne, εκδ. Λιβάνης. Ένα βιβλίο αυτοβελτίωσης, που έχει γίνει ένα από τα μεγαλύτερα best seller των τελευταίων ετών. Αν το διαβάσετε ίσως ανακύψετε κι εσείς ένα μυστικό.
4. Η τελευταία διάλεξη του Randy Pausch, εκδ. Πατάκης. Το έχω προτείνει και παλιότερα, ένα πάρα πολύ καλό βιβλίο με την τελευταία διάλεξη ενός καθηγητή, που γνωρίζει ότι θα πεθάνει.
3. Ο νικητής είναι μόνος του Paulo Coelho, εκδ. Λιβάνης. Έχουμε συζητήσει για αυτό. Ένα καλό, που σέβεται τον αναγνώστη. Δεν νομίζω να απογοητεύσει κανέναν.
2. Έρωτας σαν βροχή Μυθιστόρημα της Λένας Μαντά, εκδ. Ψυχογιός. Πάνω κάτω ένα βιβλίο σαν το #7. Μετά τη συγκλονιστική επιτυχία που έκανε το «Σπίτι δίπλα στο ποτάμι», ακολούθησε η «Άλλη πλευρά του νομίσματος» και τώρα ο «Έρωτας σαν βροχή».
1. Όλα σου τα ´μαθα, μα ξέχασα μια λέξη του Δημήτρη Μπουραντά, εκδ. Πατάκη. Συνεχίζει να πουλάει και το αξίζει, όπως δείχνει και το βραβείο αναγνωστών με το οποίο έχει τιμηθεί το 2008

Παρένθεση: Μιας και ακούστηκε αρκετά το βιβλίο της Ζατέλη (Το πάθος χιλιάδες φορές), αντιγράφω μία περίληψή του για να πάρετε μια γενικότερη ιδέα. "Τα πολύ παλιά τα χρόνια, στο ξεκίνημα των καιρών και στο μακρινότερο σημείο της γης ήταν μια πόρτα. Μια κλειδωμένη πόρτα. Aπό όλες τις μεριές του κόσμου ταξίδευαν άντρες και γυναίκες με κλειδιά στο χέρι για να ανοίξουνε την πόρτα. Μα η πόρτα δεν άνοιγε με τίποτα. Όποιος πίστεψε ότι οι νεκροί του πρώτου βιβλίου είχαν πεθάνει διαψεύσθηκε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, όταν γύρισαν όλοι οι «άσωτοι». Καταβεβλημένοι εν ζωή από τα στοιχεία της φύσης, από πάθη και έρωτες που δεν τους σήκωνε η πάνω μεριά της γης, τίναξαν από τον γιακά τους τα χώματα και επέστρεψαν θριαμβικά, για να δειπνήσουν όπως άλλοτε με τους ζωντανούς –μια νύχτα κόσμος ολόκληρος και το ανθρώπινο δράμα εν οίστρ­ω–, μέχρι να έρθει η σεβαστή εκείνη ώρα, το πρώτο χάραμα, να ημερέψουν και να κρυφτούν ξανά ως ώφειλαν στα σκότη. Και όλα τούτα υπό το άγρυπνο βαθύσκιωτο βλέμμα της Λεύκας, που αργότερα θα επιλέξει ως αληθινό της ψευδώνυμο το παράξενο όνομα Ραμάνθις Eρέβους. H μικρή ελαφίνα θα μεταμορφώνεται λίγο-λίγο σε γυναίκα, πάντα αινιγματική, ταγμένη στα δοξαστικά ξοδέματα της πένας της και προορισμένη να μιλάει στις ψυχές όπως μιλούν τα φύλλα όταν τ’ αγγίζει ο αέρας, περιφρουρώντας και μαζί απεικονίζοντας ανείπωτα μυστικά."

Ακούγεται λίγο μυστηριώδες, λογικά είναι μαγικός ρεαλισμός ίσως σε στυλ Μπόρχες, αλλά δεν παίρνω όρκο μιας και δεν το έχω διαβάσει. Πάντως για μια πιο συγκεκριμένη άποψη μπορείτε να απευθυνθείτε στο αξιόλογο και ενημερωμένο βιβλιοκριτικό ιστολόγιο "ΒΙΒΛΙΟΚΑΦΕ". Θα βρείτε την αντίστοιχη κριτική εδώ.