Aimé Degaré, της Ειρήνης Βακαλοπούλου

Το Aimé Degaré της Ειρήνης Βακαλοπούλου είναι ένα από τα κλασικά βιβλία που φέρνω πίσω από τη διεθνή έκθεση βιβλίου Θεσσαλονίκης. "Κλασικά" όχι επειδή έχουν παλιώσει και κάποιοι έκριναν ότι θα αντέξουν στο χρόνο. "Κλασικά" επειδή είναι αξιόλογα και ποτέ δεν θα απογοητεύσουν τον αναγνώστη που ξέρει τι ψάχνει. (Θυμίζω ότι η περσινή περίπτωσή μου ήταν μια από τις καλύτερες νουβέλες που έχω διαβάσει ποτέ, το Ραντεβού της Θεσσαλονίκης, του Νικολά Βερντάν.)

   Επίσης, το Aimé Degaré είναι από εκείνα τα βιβλία που, αν δεν σας τα συστήσει κάποιος, είναι σχεδόν αδύνατον να τα βρείτε στο δρόμο σας. Δεν θα το δείτε σε κάποια μεγάλη διαφήμιση, αποκλείεται να το δείτε στα χέρια της Μενεγάκη και δεν πρόκειται να είναι στις λίστες με τα κρατικά βραβεία. 

   Είναι όμως ένα πολύ καλό βιβλίο για το είδος του. Μια σκοτεινή νουβέλα, με γραφή ηθελημένα πολυκαιρισμένη και έναν γοητευτικό, αποκρουστικό κεντρικό ήρωα ο οποίος αναζητάει την ευτυχία μέσα στα πιο απλά πράγματα. Σκληρό στα μάτια του ευκαιριακού αναγνώστη, αλλά συμπαγές και συμβολικό, θα αρέσει σε όσους ψάχνουν κάτι παραπάνω από απλή ψυχαγωγία σε ένα βιβλίο. 

   Θα διαβάσετε το Aimé Degaré σε ένα ταξίδι ή θα σας κρατήσει καλή συντροφιά σε μερικούς μοναχικούς καφέδες. Κυκλοφορεί σε χαμηλή τιμή από τις εκδόσεις ο Κήπος με τις Λέξεις, εδώ είναι η σελίδα του στη βιβλιονέτ και εδώ η ανακοίνωσή της παρουσίασής του σε λίγες ημέρες στη Θεσσαλονίκη.

edit: Διαβάστε και τη σχετική ανάρτηση της Κατερίνας Μαλακατέ στο blog Διαβάζοντας.