Φθινοπωρινός καιρός, άρα κατάλληλος για να μείνετε μέσα παρέα με ένα βιβλίο. Δεν ξέρω αν και για εσάς έχει αξία η παρακάτω εικόνα, αλλά για μένα είναι μια από τις μεγαλύτερες απολαύσεις να κάθομαι στο σπίτι ένα σκοτεινό μεσημέρι ενώ βρέχει και να χάνομαι στις σελίδες ενός αγαπημένου αναγνώσματος. Παρά την ρομαντική όμως εισαγωγή, η σημερινή μου πρόταση αφορά ένα βιβλίο κοινωνικοπολιτικού περιεχομένου, το οποίο διάβασα πρόσφατα και νομίζω έχει ενδιαφέρον. Πρόκειται για το δυσερμήνευτο “Στρατιώτης του Χριστού”, το οποίο έχει γράψει ο Δημήτρης Φύσσας και κυκλοφόρησε πολύ πρόσφατα από τις ανατρεπτικές εκδόσεις “Γνώσεις”.
Ο Δημήτρης Φύσσας γεννήθηκε το 1956 στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος νεοελληνικής φιλολογίας και πολιτικών επιστημών. Πέρασε από τα κόμματα της Αριστεράς, εργάστηκε σ' ένα εργοστάσιο και σε δύο βιβλιοπωλεία, έγραψε λήμματα σε εγκυκλοπαίδεια, αρθρογράφησε σε ποικίλα έντυπα, δίδαξε το μάθημα της έκθεσης σε φροντιστήρια άλλων και σε δικά του. Είναι επαγγελματίας κειμενογράφος και καθηγητής φιλόλογος. Έχει γράψει τρία βιβλία. "Η γενιά του Πολυτεχνείου: Ένα βιογραφικό λεξικό" (Δελφίνι, 1993), "Αυστηρώς ακατάλληλον: Προγράμματα αθηναϊκών κινηματογράφων σεξ. Συμβολή στην κοινωνιολαογραφία" (Δελφίνι, 1994) και το πιο γνωστό “Πλατεία Λένιν, πρώην Συντάγματος” (Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2005).
Το τελευταίο ήταν ένα μυθιστόρημα που ανήκει στο είδος της εναλλακτικής ιστορίας και σύμφωνα με τα ερωτήματα που έθετε: “Κι αν η Ελλάδα είχε γίνει κι αυτή κομμουνιστική; Αν, αντί για τις ΗΠΑ, κυριαρχούσε στην πολιτική ζωή η Σοβιετική Ένωση; Αν η εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 ήταν αντεστραμμένη;”
Τώρα με τον “Στρατιώτη του Χριστού” ο Δημήτρης Φύσσας επιχειρεί κάτι ανάλογο, αγγίζοντας ένα θέμα της επικαιρότητας των τελευταίων ετών και προσπαθώντας να προεκτείνει τις συνιστώσες του σε μια προσπάθεια να ιχνηλατήσει το θρησκευτικό πλέγμα που τυλίγει την ελληνική κοινωνία και την εξάρτησή της από αυτό. Όλα αυτά ίσως ακούγονται σπουδαιοφανή, αλλά δεν είναι. Ο προβληματισμός στο βιβλίο είναι διάχυτος, αλλά όχι αποτρεπτικός. Πώς ξεκινάει το βιβλίο; “Όπως όλοι ξέρουμε, το καλοκαίρι του 2007 ο θρησκόληπτος και ελαφρώς ανισόρροπος θεολόγος Συμεών Συντυχάκης δολοφόνησε στη Σίφνο τον Κώστα Σημίτη, πρώην πρωθυπουργό της Ελλάδας, επειδή ο τελευταίος, κατά τη διάρκεια της θητείας του, είχε αφαιρέσει το θρήσκευμα από τις ταυτότητες των Ελλήνων. Ο δολοφόνος κρατούσε ημερολόγιο. Αμέσως μετά το φόνο, ο συγγραφέας το έκλεψε και τώρα το δημοσιεύει.”
Έχουμε να κάνουμε λοιπόν με ένα φανταστικό γεγονός, τη δολοφονία του Κώστα Σημίτη από έναν φανατικό και τη δημοσίευση του ημερολογίου που υποτίθεται ότι διατηρούσε ο ημίτρελος δολοφόνος. Το όλο εγχείρημα δεν είναι εξαιρετικό μόνο ως σύλληψη, αλλά και ως εκτέλεση από τον Φύσσα. Το ημερολόγιο του Συμεών Συντυχάκη είναι μια ταραγμένη γραφή, γεμάτη λάθη, ανακρίβειες, θρησκευτικές κορώνες και επιτηδευμένα χαοτική γλώσσα, που σε άλλα σημεία προκαλεί την κοινή λογική και σε άλλα σημεία προκαλεί αβίαστα γέλιο. Έχει πολλαπλές αναφορές σε γεγονότα της επικαιρότητας, όπως τις πυρκαγιές, το ναυάγιο του Sea Diamond και την ασθένεια του μακαριστού Αρχιεπισκόπου, ενώ τα σχόλια του Φύσσα σε επιλεγμένα σημεία του “ημερολογίου” είναι εξόχως δηκτικά.
Διατήρησα ορισμένες ενστάσεις ως προς την έμμεση διατύπωση ακραίων θέσεων και καταιγιστικών βολών εναντίον προσώπων, αλλά οπωσδήποτε πρέπει να το διαβάσετε για να σχηματίσετε ολοκληρωμένη γνώμη. Η δια μέσου φερέφωνου έκφραση αντίστροφων απόψεων του Φύσσα είναι αναμφίβολα όσο φανατισμένη, τόσο και άξια προσοχής. Είμαι βέβαιος ότι δεν θα το μετανιώσετε είτε συμφωνήσετε με τις απόψεις του συγγραφέα, είτε όχι. Θα το βρείτε σε όλα τα βιβλιοπωλεία με το ξεχωριστό άλικο εξώφυλλό του να δίνει το στίγμα όσων θα διαβάσετε στις διακόσιες πενήντα σελίδες του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου