Πριν ακόμα το ξεφυλλίσω αναρωτήθηκα αν ο συνδυασμός «αναζήτηση θησαυρού- μυστηριώδης χάρτης- Μεσόγειος» μπορεί να είναι συναρπαστικός και ουσιαστικός, αποφεύγοντας τα κλισέ του είδους και ταυτόχρονα την σύγκριση με τα βιβλία του Brown. Ο δεινός αφηγητής Reverte δίνει χωρίς αναστολές την απάντηση ότι μπορεί, αν αναλογιστούμε ότι σε καμία από τις 346 σελίδες δεν γίνεται βαρετός, πουθενά δεν επαναλαμβάνεται και δεν καταφεύγει στην χρήση φτηνών hooks για να διατηρήσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
Μπορεί η διάθεσή του να μην είναι τόσο φιλοσοφική όσο στον παρόμοιας ανάπτυξης «Πίνακα της Φλάνδρας» και μπορεί το τέλος να γέρνει λίγο επικίνδυνα προς σενάριο χολυγουντιανής περιπέτειας, αλλά μας αποζημιώνει με την ξεχωριστή ατμόσφαιρα, την προσεγμένη πλοκή και την ακαταμάχητη θαλασσινή μυρωδιά που σπάει τα ρουθούνια του αναγνώστη από την πρώτη κιόλας στιγμή που θα ανοίξει τις σελίδες του βιβλίου. Αν, όμως η θάλασσα δεν είναι το στοιχείο σας, δεν έχετε ονειρευτεί ποτέ ένα μεγάλο ταξίδι με πλοίο και δεν θέλετε να μάθετε αν η ένδειξη των εφτακοσίων μιλιμπάρ στο βαρόμετρο σημαίνει ότι πλησιάζει καταιγίδα, θα μπορούσατε να ζήσετε και χωρίς τον «Ναυτικό Χάρτη».
Για όλους τους υπόλοιπους που θέλουν να μπαρκάρουν υπό τις διαταγές ενός αυστηρού, μα ακριβοδίκαιου καπετάνιου και δεν έχουν ξεχάσει τους «Δαίμονες των Κυμάτων» απ’ τα παιδικά τους χρόνια, η καλαίσθητη έκδοση κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη το 2002 με προσεγμένη μετάφραση από τον Δημήτρη Δημουλά, που έχει αναλάβει όλα τα τελευταία έργα του συγγραφέα. Μπορείτε να το βρείτε στο κοντινότερο βιβλιοπωλείο σας έναντι 17 ευρώ ή εναλλακτικά να το αναζητήσετε στην Δημοτική Βιβλιοθήκη, όπου θα σας περιμένει σε κάποιο σκονισμένο ράφι, δίπλα από τον «Δάσκαλο της Ξιφασκίας» και υπό την προστασία του γενναίου «Λοχαγού Αλατρίστε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου