Τελειώνουν σιγά-σιγά οι σελίδες του καλοκαιριού που όπως πάντα μας αφήνει με γλυκόπικρες αναμνήσεις. Λογικά έχετε ακόμα λίγο ελεύθερο χρόνο στη διάθεσή σας και προτείνω με αυτήν εδώ την ανάρτηση να τον αξιοποιήσετε διαβάζοντας ένα εξαιρετικό βιβλίο. Τον Ελληνοελβετό Νικολά Βερντάν είχα την τύχη να τον γνωρίσω τον Μάιο, στη διεθνή έκθεση βιβλίου Θεσσαλονίκης. Εκείνες τις μέρες κυκλοφορούσε μεταφρασμένη στα ελληνικά και παρουσιαζόταν η πρώτη νουβέλα του "Το ραντεβού της Θεσσαλονίκης" από τις εκδόσεις Χαραμάδα, του καλού φίλου Νεκτάριου Λαμπρόπουλου.
Το βιβλίο (Le rendez-vous de Thessalonique ο πρωτότυπος τίτλος) είχε κυκλοφορήσει το 2005 στην Ελβετία από τον εκδοτικό οίκο Bernard Campiche Editeur και τιμήθηκε με το βραβείο Bibliomedia Suisse. Στις μέρες της έκθεσης εκτίμησα τον Νικολά ως άνθρωπο και λίγο καιρό αργότερα, μόλις ξεκίνησα να διαβάζω το Ραντεβού, τον εκτίμησα και ως συγγραφέα.
Η γραφή του χαράζει εικόνες στο μυαλό, η πλοκή του πεσιμιστική, το ταξίδι του πρωταγωνιστή θλίβει, αλλά ταυτόχρονα καλεί σε απελευθέρωση από συμβάσεις και την ψυχρή καθημερινότητα. Παράλληλα ο Βερντάν θέλει να δείξει ξεκάθαρα ότι όταν μισούμε τους γύρω μας γινόμαστε δυστυχισμένοι. Ένας ήρωας χωρίς προορισμό και χωρίς ισορροπίες, ο Λορέντζο, αποφασίζει να εγκαταλείψει τη ζωή του και να αναζητήσει στην Ελλάδα τον φίλο του Θέμη που έχει εξαφανιστεί.
Ειλικρινά, ένα από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα φέτος, το συστήνω χωρίς καμία επιφύλαξη, ενώ στα πολύ θετικά μετράω και την άψογη, λυρική μετάφραση της Μαρίας Χρηστίδου. Δυστυχώς ζούμε σε μία περίοδο που πολλά ωραία πράγματα δεν λαμβάνουν την προσοχή που τους αξίζει. Θα ήθελα πολύ να διαβάσω και άλλα έργα του Νικολά Βερντάν, ειδικά το τελευταίο του, το Saga, που αναφέρεται στη ζωή του Λε Κορμπυζιέ και για το οποίο μας μίλησε με τόση αγάπη. Για περαιτέρω ανάγνωση σας παραπέμπω στη συνέντευξη που έδωσε ο συγγραφέας στην Κυριακή Τσολάκη και την εφημερίδα Μακεδονία. Κλείνοντας, θα αντιγράψω λίγες γραμμές από το βιβλίο.
"Ο Θέμης έλεγε συχνά ότι πρέπει να ακούς το ταξίδι σου- κυρίως να μην του εναντιώνεσαι. Αν η πορεία σου σε βγάλει κάπου που δεν το περιμένεις, ε λοιπόν ναι, είσαι στο σωστό δρόμο. Καταλάβαινα πολύ καλά τι ήθελε να πει. Οι χάρτες είναι απατηλοί, μας ξεγελούν με τις καθορισμένες αποστάσεις και τις προτεινόμενες διαδρομές τους. Μας ξαναφέρνουν στον ίσιο δρόμο. Ενώ το να ταξιδεύεις είναι ένας υπέροχος τρόπος να αφήνεσαι ελεύθερος."
Το βιβλίο (Le rendez-vous de Thessalonique ο πρωτότυπος τίτλος) είχε κυκλοφορήσει το 2005 στην Ελβετία από τον εκδοτικό οίκο Bernard Campiche Editeur και τιμήθηκε με το βραβείο Bibliomedia Suisse. Στις μέρες της έκθεσης εκτίμησα τον Νικολά ως άνθρωπο και λίγο καιρό αργότερα, μόλις ξεκίνησα να διαβάζω το Ραντεβού, τον εκτίμησα και ως συγγραφέα.
Η γραφή του χαράζει εικόνες στο μυαλό, η πλοκή του πεσιμιστική, το ταξίδι του πρωταγωνιστή θλίβει, αλλά ταυτόχρονα καλεί σε απελευθέρωση από συμβάσεις και την ψυχρή καθημερινότητα. Παράλληλα ο Βερντάν θέλει να δείξει ξεκάθαρα ότι όταν μισούμε τους γύρω μας γινόμαστε δυστυχισμένοι. Ένας ήρωας χωρίς προορισμό και χωρίς ισορροπίες, ο Λορέντζο, αποφασίζει να εγκαταλείψει τη ζωή του και να αναζητήσει στην Ελλάδα τον φίλο του Θέμη που έχει εξαφανιστεί.
Ειλικρινά, ένα από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα φέτος, το συστήνω χωρίς καμία επιφύλαξη, ενώ στα πολύ θετικά μετράω και την άψογη, λυρική μετάφραση της Μαρίας Χρηστίδου. Δυστυχώς ζούμε σε μία περίοδο που πολλά ωραία πράγματα δεν λαμβάνουν την προσοχή που τους αξίζει. Θα ήθελα πολύ να διαβάσω και άλλα έργα του Νικολά Βερντάν, ειδικά το τελευταίο του, το Saga, που αναφέρεται στη ζωή του Λε Κορμπυζιέ και για το οποίο μας μίλησε με τόση αγάπη. Για περαιτέρω ανάγνωση σας παραπέμπω στη συνέντευξη που έδωσε ο συγγραφέας στην Κυριακή Τσολάκη και την εφημερίδα Μακεδονία. Κλείνοντας, θα αντιγράψω λίγες γραμμές από το βιβλίο.
"Ο Θέμης έλεγε συχνά ότι πρέπει να ακούς το ταξίδι σου- κυρίως να μην του εναντιώνεσαι. Αν η πορεία σου σε βγάλει κάπου που δεν το περιμένεις, ε λοιπόν ναι, είσαι στο σωστό δρόμο. Καταλάβαινα πολύ καλά τι ήθελε να πει. Οι χάρτες είναι απατηλοί, μας ξεγελούν με τις καθορισμένες αποστάσεις και τις προτεινόμενες διαδρομές τους. Μας ξαναφέρνουν στον ίσιο δρόμο. Ενώ το να ταξιδεύεις είναι ένας υπέροχος τρόπος να αφήνεσαι ελεύθερος."
2 σχόλια:
Episkeutheite to http://malvazia.blogspot.com/
Μ' αρέσει πολύ όταν παίρνω ώριμα και επικοδομητικά σχόλια.
Δημοσίευση σχολίου