Μία από τις πρώτες παρουσιάσεις που είχα κάνει ήταν η «Μάγισσα του Πορτομπέλο», ένα βιβλίο που είχε υποστηριχθεί πολύ από το ιστολόγιο του συγγραφέα του, ο οποίο στο παρελθόν έχει δοκιμάσει διάφορες μεθόδους προώθησης των έργων του, όπως για παράδειγμα να «διαρρεύσει» ηλεκτρονικά αντίτυπα των βιβλίων του στο διαδίκτυο. Ενώ λοιπόν οι Μάγισσες εξακολουθούν να παραμένουν στις ψηλότερες θέσεις με τα ξενόγλωσσα ευπώλητα στη χώρα μας, ο εκδοτικός οίκος Λιβάνη ετοιμάζεται να εκδώσει ένα ακόμα βιβλίο του ίδιου συγγραφέα, το «Μπρίντα». Δεν πρόκειται για καινούριο βιβλίο του, αλλά ένα μυθιστόρημα, που είχε εκδοθεί στη Βραζιλία το 1990 και μεταφράστηκε τώρα για πρώτη φορά στη χώρα μας. Για όσους δεν το έχουν μαντέψει ακόμα, μιλάω για τον Paolo Coelho, που έχει γράψει μεταξύ άλλων τον «Αλχημιστή», το «Πέμπτο Βουνό», τα «Έντεκα Λεπτά», το «Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα κι έκλαψα», το «Ο διάβολος κι η δεσποινίδα Πριμ», το «Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει» και το «Ημερολόγιο ενός Μάγου».
Ο Paolo Coelho γεννήθηκε το 1947 στο Ρίο Ντε Τζανέιρο και η ζωή του μοιάζει πολυτάραχη και περιπετειώδης σαν των πρωταγωνιστών των βιβλίων του. Έκανε σπουδές σε διάφορα πεδία, ταξίδεψε, φυλακίστηκε, έκανε καριέρα στη μουσική, περπάτησε τα πεντακόσια μίλια του δρόμου των προσκυνητών στη Βορειοδυτική Ισπανία και τελικά στα 38 του χρόνια συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό ως συγγραφέας. Έκτοτε τα βιβλία του έχουν πουλήσει πάνω από 100.000.000 αντίτυπα σε όλο τον κόσμο και έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 150 γλώσσες. Γενικότερα έχει δεχτεί επιθέσεις για την απλότητα των βιβλίων του και για τις συχνές μυστικιστικές αναφορές του σε πνευματικές οδούς που θεωρούνται ότι αποκλίνουν από τις επίσημες θέσεις της Καθολικής Εκκλησίας.
Πάντως η «Μπρίντα» έχει πάρει σχετικά καλές κριτικές στο amazon.com και σίγουρα δεν θα απογοητεύει τους πιστούς οπαδούς του συγγραφέα. Η κυκλοφορία του βιβλία έχει προγραμματιστεί για τις 31 Μαρτίου και αν θα πρέπει σε μία παράγραφο να συμπυκνώσω τη φιλοσοφία του, θα το κάνω χρησιμοποιώντας τα λόγια του ίδιου του συγγραφέα: «Ένα κείμενο αγνώστου συγγραφέα λέει ότι καθένας μας μπορεί να υιοθετήσει δύο στάσεις στη ζωή του: να Χτίζει ή να Φυτεύει. Οι χτίστες μπορεί να χρειαστούν χρόνια για το έργο τους, μια μέρα όμως τελειώνουν αυτό που έκαναν και περιορίζονται από τους ίδιους τους τοίχους τους. Όταν ολοκληρώνεται το χτίσιμο, η ζωή χάνει το νόημά της. Εκείνοι που φυτεύουν μπορεί να υποφέρουν από τις καταιγίδες και σπάνια ξεκουράζονται. Ένας κήπος όμως δε σταματά ποτέ να αναπτύσσεται και παρόλο που απαιτεί την προσοχή του κηπουρού, του δίνει παράλληλα και τη δυνατότητα να ζήσει τη ζωή του σαν μια μεγάλη περιπέτεια. Στην ιστορία του κάθε φυτού βρίσκεται η ανάπτυξη όλης της γης.»
3 σχόλια:
Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my blog, it is about the OLED, I hope you enjoy. The address is http://oled-brasil.blogspot.com. A hug.
Μπράβο ρε Oled, πες τα λίγο γιατί εμένα δεν μ' ακούνε :)
και που λες εμένα αυτό ο κοέλο -που άλλοι τον λένε κοέλιο και κουέλο αλλά στα αλήθεια ποσώς με ενδιαφέρει πως προφέρεται το όνομά του- εδώ μου κάθεται.
Γενικώς ένα πρόβλημα με τους συγγραφείς που προωθούνται τόσο πολύ από τα ΜΜΕ μου κάνουν «κάτι». Δεν είναι η απλότητά του αυτή που με ενοχλεί αν και υποθέτω η απλότητα τον βοήθησε να γίνει περισσότερο εμπορικός και μέινστριμ, ούτε και οι διάφορες υποτιθέμενες μυστικιστικές αναφορές στα βιβλία του….
Στα αλήθεια δεν ξέρω τι συγκεκριμένα με ενοχλεί , μάλλον όλα μαζί…
Τον θεωρώ πολύ λειψό σαν συγγραφέα.
Λυπάμαι που έκανα το λάθος και αγόρασα τα βιβλία του γιατί πραγματικά πιάνουν πολύ χώρο στη βιβλιοθήκη μου . το ημερολόγιο ενός μάγου συγκεκριμένα το ξεκίνησα πάνω από 4 φορές και στο τέλος το διάβασα με το ζόρι γιατί δεν είχα κάτι άλλο εύκαιρο να διαβάσω εκείνο τον καιρό…
Εντάξει όλα αυτά είναι προσωπική άποψη, εμένα ούτε ο Αλεξάκης μου αρέσει πέρα από «το κεφάλι της γάτας», οπότε άνετα κάποιος δεν με λαμβάνει υπόψη του.
Κλιμεντίνη*
Δημοσίευση σχολίου