Τεύκρος Μιχαηλίδης - Τα τέσσερα χρώματα του καλοκαιριού

Καλημέρα. Πρέπει να είναι πάρα πολλοί όσοι έχουν γράψει κριτική ή έχουν σχολιάσει το πιο πρόσφατο βιβλίο του Τεύκρου Μιχαηλίδη, Τα τέσσερα χρώματα του καλοκαιριού (εκδ. Πόλις). Ο συγγραφέας έγινε πολύ γνωστός με τα Πυθαγόρεια Εγκλήματα το 2006, ενώ πριν τρία χρόνια ακούστηκε επίσης πολύ με το μυθιστόρημα Αχμές, ο γιος του φεγγαριού. Θα προσθέσω κι εγώ λίγα λόγια, γιατί πιστεύω ότι αξίζει να το ανεβάσετε ψηλά στη λίστα με τα "υπό ανάγνωση" που έχετε.

Τα τέσσερα χρώματα του καλοκαιριού είναι το πρώτο βιβλίο του  Τεύκρου Μιχαηλίδη που διαβάζω και ήταν κάτι πολύ διαφορετικό απ' ό,τι περίμενα, ειδικά στο θέμα της γραφής. Είχα ίσως στο μυαλό μου ότι από πλευράς γλώσσας θα διαβάσω ένα πιο τυπικό ελληνικό έργο: ή υπερβολικά απλοϊκό σαν κείμενο λυκείου ή υπερβολικά βαρυφορτωμένο. Η έκπληξη ήταν ευχάριστη, τα Τέσσερα χρώματα του καλοκαιριού είναι πραγματικά λογοτεχνικά γραμμένο, ένα χαρακτηριστικό που σπάνια συναντάω. Δεν χρειάζεται να γράψω πολλά, μόνο ότι -μιας και οι κανονικές διακοπές αργούν- πιστεύω πως είναι το ιδανικό ανάγνωσμα για να το πάρετε μαζί σας το σαββατοκύριακο των εκλογών. Όχι για να σας δώσει λύσεις αν είστε αναποφάσιστος, αλλά επειδή τα τέσσερα χρώματα του καλοκαιριού θα σας χαρίσουν αυτό που μόνο ένα βιβλίο μπορεί: ευκαιρία να γνωρίσετε έναν τόπο και μια εποχή μέσα σε μερικές σελίδες. Γαλήνη, βλέμμα στον ορίζοντα και ήχοι της θάλασσας.