Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

πώς να περάσετε τον έλεγχο αεροδρομίων κουβαλώντας ένα όπλο μαζί σας


Όχι, δεν πρόκειται για οδηγό τέλεσης αξιόποινων πράξεων. Ο Γιάννης από το πολύ αξιόλογο blog ΝΟ14ΜΕ έκανε ένα ταξίδι με τα ουγγρικά ψαριά, έγραψε τις εντυπώσεις του και σήμερα τις αναδημοσιεύω. Η φράση που σημείωσε είναι από τις πιο επίκαιρες των ημερών (δυστυχώς): "Μετανοείτε! Το τέλος ακίνητης περιουσίας είναι κοντά."

Αξίζει να επισκεφθείτε το NO14ME όχι μόνο για να αλιεύσετε ουγγρικά ψάρια, αλλά και για να διαβάσετε τις παλιότερες αναρτήσεις και να το κρατήσετε στους σελιδοδείκτες σας. Ένα κεφάλαιο από το βιβλίο όπου μπορείτε να ανατρέξετε για συμβουλές σε περίπτωση χρεωκοπίας, μπορείτε να διαβάσετε και στη σελίδα των βορειοδυτικών εκδόσεων.



Καθώς περνούν τα χρόνια, και συνεχίζω σε σταθερούς ρυθμούς να ταξιδεύω με αεροπλάνο, συνειδητοποιώ το ψέμα που κρύβεται πίσω από την διάρκεια του ταξιδιού. Παλιότερα συμμεριζόμουν και εγώ την άποψη ότι για παράδειγμα η Ρώμη απέχει από την Αθήνα δύο ώρες, σίγουρα θα έπαιζε ρόλο η χαρά και η προσμονή για το ταξίδι με αποτέλεσμα ο χρόνος να φαντάζει σχετικός. Και μπορεί η χαρά και η προσμονή ακόμα να υπάρχουν όμως ο χρόνος σαν να διαστέλεται. Ναι, η Ρώμη απέχει από την Αθήνα δύο ώρες αλλά από την στιγμή που θα ακούσεις τα σχετικά με τα μέτρα ασφάλειας και διάσωσης έως την στιγμή που θα σου ζητήσουν ευγενικά να παραμείνεις καθιστός μέχρι να ανοίξουν οι πόρτες (άσχετα που κανείς δεν το τηρεί και συνήθως βάζω στοίχημα για τον πρωταθλητή). Όντως το παραπάνω διάστημα είναι συνήθως δύο ώρες αν όλα πάνε καλά. Ο ταξιδιώτης όμως δεν απέχει δύο ώρες από την Ρώμη, απέχει περισσότερο, η διαδρομή μέχρι το αεροδρόμιο, ο χρόνος που απαιτείται για check in κλπ. Είναι περισσότερο μια διαπίστωση το παραπάνω παρά ένα παράπονο καθώς έχω (ακόμα) την επίγνωση πως το αεροπλάνο μπορεί να σε πάει σε μέρη που μάλλον δύσκολα θα πήγαινες αλλιώς, απλώς από τον ρεαλισμό ως την αποθέωση υπάρχει δρόμος.

Όλες αυτές οι ώρες αποτελούν μια θαυμάσια ευκαιρία για διάβασμα.

Πριν λίγες εβδομάδες μια ευχάριστη έκπληξη με περίμενε στα εισερχόμενα του ηλεκτρονικού μου ταχυδρομείου. Ο Γιάννης Πλιώτας, ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από τις Βορειοδυτικές εκδόσεις, μου έστειλε mail μέσω του οποίου μου εξέφραζε την επιθυμία του να μου στείλει δύο βιβλία των εκδόσεων του! Μετά τις απαραίτητες συνεννοήσεις και το πέρας κάποιων ημερών το δέμα έφτασε στην πόρτα μου. Τότε οι μέρες μου ήταν γεμάτες από την παρουσία του Δόκτωρ Ζιβάγκο, την στιγμή όμως που έφτιαχνα την βαλίτσα ήξερα ποιό θα ήταν ένα από τα βιβλία που θα κουβάλαγα μαζί μου.

Πολύ καλή επιλογή για ταξίδι τα "Ουγγρικά ψάρια". Η πρόζα για μένα έχει δύο χαρακτηριστικά, πρώτο είναι ότι στην μητρική σου γλώσσα έχει μεγαλύτερη επίδραση, δύσκολο το έργο του μεταφραστή, καθώς τα λογοπαίγνια και η επικαιρότητα παραμονεύουν, δεύτερο χαρακτηριστικό είναι η λεπτή γραμμή που χωρίζει τον έξυπνο συγγραφέα από τον εξυπνάκια, με αρκετούς έχω διαφωνήσει γύρω από το έργο του Λένου Χρηστίδη για παράδειγμα ενώ με περισσότερους έχω συμφωνήσει, εμένα πάντως ούτε ο Γιάννης ούτε ο Λένος δε μου φαίνονται εξυπνάκηδες.

" Μετανοείτε. Το τέλος ακίνητης περιουσίας πλησιάζει."

Η ανάγνωση διήρκεσε όσο και το ταξίδι σχεδόν, αν και δυστυχώς ανά τακτά χρονικά διαστήματα αναγκαζόμουν να αφήσω την ανάγνωση λόγω θορύβου, μετακίνησης, ελέγχου, επιβίβασης και αποβίβασης.

Η παραπάνω χρήση του όρου πρόζα για κανέναν λόγο δεν σημαίνει την απουσία πλοκής. Πρωταγωνιστής της ιστορίας ο συγγραφέας που ξαφνικά βρίσκεται μπλεγμένος σε μια παράξενη υπόθεση. Ένας φίλος από τα παλιά ανακάλυψε κάτι που δεν έπρεπε και τώρα κάποιοι τον κυνηγούν...

Το ξέρω πως θα μπορούσα να γράψω περισσότερα σχετικά με την υπόθεση, αλλά νιώθω πως δεν πρέπει.

Απλά θα ήθελα να δώσω μια συμβουλή: μην διαβάσετε το βιβλίο αυτό αν δεν έχετε δει την ταινία "Η 6η αίσθηση" και σκοπεύετε να το κάνετε κάποια στιγμή στο μέλλον.

Τα περασμένα Χριστούγεννα διάβασα το 1.οοο.οοο στιγμές του Μιχάλη Φουντουκλή. Σε εκείνη την ανάρτηση είχα αναφερθεί στο πως αντιλαμβάνονται οι Βορειοδυτικές εκδόσεις τα πνευματικά δικαιώματα. Μια σειρά από ελευθερίες στην θέση των απαγορεύσεων. Δεν ξέρω αν κάπου εκεί κρύβεται κάποιο μάρκετινγκ τρικ και δεν με νοιάζει.


υ.γ. Τώρα που έχω το βιβλίο δίπλα μου συνειδητοποιώ πως πέρασα από τόσους ελέγχους αεροδρομίων έχοντας στην κατοχή μου ένα βιβλίο που έχει στο εξώφυλλό του ένα καλάσνικοφ...

2 σχόλια:

Summertime Blues είπε...

χι χι, σατανικά αθώο!

Γιάννης Πλιώτας είπε...

Μέχρι αποδείξεως του εναντίου.