Η Rosamunde Piltcher είναι μία πολυγραφότατη, σημαντική Βρετανίδα συγγραφέας, που γεννήθηκε το 1924 στην Κορνουάλη. Παρ’ ότι έγραφε για πολλά χρονιά, γνώρισε την διεθνή καταξίωση το 1987 με την έκδοση του συγκλονιστικού μυθιστορήματός της «Ψάχνοντας για Κοχύλια» («The Shell Seekers»). Ακολούθησαν σε παρόμοιο ύφος ο «Σεπτέμβρης», οι δύο τόμοι του «Γυρισμού» και το «Χειμερινό Ηλιοστάσιο», που μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες και την ανέδειξαν σαν μία από τις πλέον πολυδιαβασμένες συγγραφείς της τελευταίας εικοσαετίας.
Η γραφή της είναι μεστή, άμεση, ολοκληρωμένη και εντυπωσιακά περιγραφική. Οι ήρωές της έχουν ξεπηδήξει απ’ την καθημερινότητα, ενεργούν βάση κινήτρων και τις περισσότερες φορές είναι μπολιασμένοι με αυτοβιογραφικά στοιχεία. Οι αφηγηματικοί ρυθμοί είναι νοσταλγικοί και τρυφεροί- η δράση είναι ολοφάνερο ότι δεν είναι το ζητούμενο. Αν και η θεματολογία των βιβλίων της θα μπορούσε να ειπωθεί ότι απευθύνεται περισσότερο στο γυναικείο κοινό, νομίζω πως ειδικά όσα βιβλία της ανέφερα παραπάνω, διαβάζονται με την ίδια ευκολία και ευχαρίστηση από οποιονδήποτε.
Στο αξιολογότερο έργο της, το «Ψάχνοντας για Κοχύλια», αφηγείται την τελευταία περίοδο της ζωής μίας ηλικιωμένης γυναίκας της Penelope Keeling, που καθώς αισθάνεται το μοιραίο να πλησιάζει, αποφασίζει να επαναπροσδιορίσει τις αποξενωμένες σχέσεις με τα παιδιά της. Καθώς μες στο μυαλό της ξεδιπλώνει το κουβάρι των γεγονότων μίας πολυτάραχης ζωής, ανακαλύπτει ότι όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει, ποτέ δεν θα καταφέρει να ανακαλύψει όλες τις πτυχές των χαρακτήρων των οικείων της. Μέσα στις σελίδες του βιβλίου συχνά σκιαγραφείται η σύγκρουση ανάμεσα σε μία γενιά που έζησε τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και προτιμά έναν πιο παραδοσιακό τρόπο ζωής και σε μία γενιά που ακολουθεί το ρεύμα, θέλει να προχωρήσει για να προλάβει τις εξελίξεις του καιρού της και από το παρελθόν θέλει να κρατήσει μόνο όσα θα αποφέρουν κάποιο δυνητικό κέρδος. Η αλήθεια όπως φανερώνεται μες στις σελίδες του βιβλίου είναι ότι αν καμία πλευρά δεν είναι διατεθειμένη να κάνει παραχωρήσεις, η σύγκρουση θα είναι αναπόφευκτη και το χάσμα μεταξύ τους θα διευρυνθεί. To «Ψάχνοντας για κοχύλια» πιστεύω πως δεν θα πρέπει να λείπει από τη βιβλιοθήκη σας, κυκλοφόρησε στη χώρα μας το 1989 από τις εκδόσεις «Ωκεανίδα» σε φροντισμένη μετάφραση της Έρης Κανδρής και γνώρισε μεγάλες πωλήσεις, πετυχαίνοντας αλλεπάλληλες εκδόσεις. Πολλά από τα βιβλία της Piltcher έχουν μεταφερθεί σε σειρές στην αγγλική και την γερμανική τηλεόραση, ενώ το 2000 ανακοίνωσε την απόσυρσή της από την συγγραφή έχοντας ολοκληρώσει με τον καλύτερο τρόπο την δημιουργική της πορεία. Το 2002 τιμήθηκε για την συνολική της προσφορά στις τέχνες από την Βασίλισσα Ελισάβετ.
Η γραφή της είναι μεστή, άμεση, ολοκληρωμένη και εντυπωσιακά περιγραφική. Οι ήρωές της έχουν ξεπηδήξει απ’ την καθημερινότητα, ενεργούν βάση κινήτρων και τις περισσότερες φορές είναι μπολιασμένοι με αυτοβιογραφικά στοιχεία. Οι αφηγηματικοί ρυθμοί είναι νοσταλγικοί και τρυφεροί- η δράση είναι ολοφάνερο ότι δεν είναι το ζητούμενο. Αν και η θεματολογία των βιβλίων της θα μπορούσε να ειπωθεί ότι απευθύνεται περισσότερο στο γυναικείο κοινό, νομίζω πως ειδικά όσα βιβλία της ανέφερα παραπάνω, διαβάζονται με την ίδια ευκολία και ευχαρίστηση από οποιονδήποτε.
Στο αξιολογότερο έργο της, το «Ψάχνοντας για Κοχύλια», αφηγείται την τελευταία περίοδο της ζωής μίας ηλικιωμένης γυναίκας της Penelope Keeling, που καθώς αισθάνεται το μοιραίο να πλησιάζει, αποφασίζει να επαναπροσδιορίσει τις αποξενωμένες σχέσεις με τα παιδιά της. Καθώς μες στο μυαλό της ξεδιπλώνει το κουβάρι των γεγονότων μίας πολυτάραχης ζωής, ανακαλύπτει ότι όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει, ποτέ δεν θα καταφέρει να ανακαλύψει όλες τις πτυχές των χαρακτήρων των οικείων της. Μέσα στις σελίδες του βιβλίου συχνά σκιαγραφείται η σύγκρουση ανάμεσα σε μία γενιά που έζησε τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και προτιμά έναν πιο παραδοσιακό τρόπο ζωής και σε μία γενιά που ακολουθεί το ρεύμα, θέλει να προχωρήσει για να προλάβει τις εξελίξεις του καιρού της και από το παρελθόν θέλει να κρατήσει μόνο όσα θα αποφέρουν κάποιο δυνητικό κέρδος. Η αλήθεια όπως φανερώνεται μες στις σελίδες του βιβλίου είναι ότι αν καμία πλευρά δεν είναι διατεθειμένη να κάνει παραχωρήσεις, η σύγκρουση θα είναι αναπόφευκτη και το χάσμα μεταξύ τους θα διευρυνθεί. To «Ψάχνοντας για κοχύλια» πιστεύω πως δεν θα πρέπει να λείπει από τη βιβλιοθήκη σας, κυκλοφόρησε στη χώρα μας το 1989 από τις εκδόσεις «Ωκεανίδα» σε φροντισμένη μετάφραση της Έρης Κανδρής και γνώρισε μεγάλες πωλήσεις, πετυχαίνοντας αλλεπάλληλες εκδόσεις. Πολλά από τα βιβλία της Piltcher έχουν μεταφερθεί σε σειρές στην αγγλική και την γερμανική τηλεόραση, ενώ το 2000 ανακοίνωσε την απόσυρσή της από την συγγραφή έχοντας ολοκληρώσει με τον καλύτερο τρόπο την δημιουργική της πορεία. Το 2002 τιμήθηκε για την συνολική της προσφορά στις τέχνες από την Βασίλισσα Ελισάβετ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου